Ma owoce świetne na szarlotkę, sok, wino. Jabłoń Reneta Landsberska to stara odmiana. Rośnie zdrowo, ale gdy jest posadzona na piasku w słonecznych miejscach.

Inne nazwy: Burchardt Renette, Landsberger Reinette, Landsberska, Landsberskie, Reneta Gorzowska, Reneta Landsbergska, Renetta di Landsberg

Pochodzenie: około 1850 roku (Niemcy/Polska)

Jabłoń Reneta Landsberska została wyhodowana w Landsberg. Dziś to Gorzów Wielkopolski w Polsce.

Dojrzewanie: listopad-luty (XI-II)

Jabłka Landsberskie zbiera się w połowie października (X). Trzeba je rwać i układać w koszach ostrożnie, bo łatwo się obtłukują. Do jedzenia są najlepsze po przechowaniu w chłodzie.

Owoce: duże i średniej wielkości (8-10 cm); lekko spłaszczone, z delikatnymi żebrowaniami; zielonożółte, a potem żółte z pomarańczowym rumieńcem, obejmującym dużą część owocu; skórka gładka, tłustawa; miąższ żółtobiały, bardzo soczysty, jak piankowy, łagodny, orzeźwiający, delikatnie kwaskowaty, smaczny; lekko pachnące

Na kolor i smak jabłek Reneta Landsberska bardzo duży wpływa na stanowisko oraz gleba. Najlepsze w smaku są owoce z jabłoni rosnących w słońcu oraz na glebie piaszczystej. Takie jabłka mają też ładne rumieńce.

Przeznaczenie: do jedzenia na surowo, na szarlotkę, wino, sok

Jabłka Reneta Landsberska i szarlotka z nich (na kruchym cieście) znajdują się na polskiej Liście Produktów Tradycyjnych. Na liście są też sok „Jabłkowy z Kałęczewa”. Jest tłoczony na zimno i pasteryzowany. Robi się go z jabłek Reneta Landsberska oraz Antonówka, Bankroft, Boskop, Champion, Jonagored, Kronselska, Szara Reneta.

Gleba: piaszczysta, najlepiej lekko kwaśna (idealne pH 6,2-6,7)

Jabłoń Reneta Landsberska jest jedną z najlepszych odmian na piaszczysta ziemię. Rośnie wtedy zdrowiej (rzadziej jest atakowana przez choroby grzybowe) oraz ma smaczniejsze owoce i z większymi rumieńcami. Lubi być nawożona.

Stanowisko: słoneczne

W półcieniu jabłoń Reneta Landsberska rodzi jabłka bez smaku. Jest również częściej atakowana przez choroby grzybowe. Bardzo lubi przewiew. Kiedyś sadzono ją wzdłuż dróg. Gdy owiewa ją wiatr, rzadko choruje.

Jabłka Reneta Landsberska nie mają tendencji do opadania na wietrze. Trzymają się mocno na gałęziach.

Jabłoń Reneta Landsberska rośnie szybko. Szybko też zaczyna obficie owocować, ale co drugi rok.

Odporność: dobra lub średnia w zależności od stanowiska i gleby

Na glebie zbyt ciężkiej i wilgotnej oraz w cieniu, zacisznych miejscach, wciśnięta między inne drzewa jabłoń Reneta Landsberska jest atakowana przez choroby grzybowe. Łatwiej też wtedy przemarza.

Korzystnie jest wygrabiać jesienią liście spod tej jabłoni, bo są źródłem zakażenia grzybami wiosną w następnym sezonie.

Zapylacze: Alkmene, Antonówka Zwykła, Boiken, Golden Delicious, Inflancka, James Grieve, Jonathan, Koksa Pomarańczowa, Kronselska, Królowa Renet, Malinowe Oberlandzkie, McIntosh

Ciekawostki

• Jabłoń Reneta Landsberska została wyhodowana z nasiona w połowie XIX wieku. Dokonał tego Theodor Heinrich Otto Burchardt (1771-1853) – radca prawny i syn burmistrza Landsberg (dziś to Gorzów Wielkopolski). Drzewa owocowe były pasją Burchardta. Krzyżował różne odmiany, by wyhodować własne. Ogród rodziny Burchardt, gdzie rosła pierwsza jabłoń Reneta Landsberska, to obecnie okolice ulic Kazimierza Jagiellończyka i Edwarda Borowskiego w Gorzowie Wielkopolskim.

 

O innych starych odmianach jabłoni CZYTAJ TUTAJ

Źródło:
*wiedza własna
*„Ogrodnik Polski”, 1881 rok
*„O sadownictwie i ogrodnictwie”, Szymon Świataj, 1919 rok
*„Sad i ogród owocowy”, Edmund Jankowski, 1912 rok
„Ogrody na piasku”, Edmund Jankowski, 1913 rok
*„Sadownictwo gospodarskie”, Władysław Tyniecki, 1902 rok
*”Deutsche Pomologie”, Wilhelm Lauche, 1882-1883 rok

Rysunek jabłoni Reneta Landsberska z XIX wieku został opublikowany za zgodą biblioteki Wageningen UR w Holandii