Jest słodki i bardzo smaczny. Groch Ambrosia nadaje się do jedzenia nawet na surowo. Można go uprawiać w ogrodzie i na balkonie.

Inne nazwy: Groch cukrowy Ambrosia, Groch zwyczajny Ambrosia, Pisum sativum Ambrosia

Cechy: roślina jednoroczna

Groch Ambrosia uprawia się dla słodkich w smaku strąków i nasion. Jego korzenie wiążą azot z powietrza.

Wysokość: 80 cm

Rozmnażanie: nasiona

Termin siewu grochu Ambrosia:

• Marzec
• Kwiecień – do 15 dnia tego miesiąca

Uwaga! Trzeba unikać siewy grochu Ambrosia po 15 kwietnia. Plon będzie mniejszy. Poza tym późno siany groch Ambrosia jest częściej atakowany przez szkodniki.

Głębokość siewu: 4 cm

Groch Ambrosia kiełkuje w temperaturze od 1-2 stopni Celsjusza (gleby).

Więcej kiedy i jak siać groch CZYTAJ TUTAJ

Zbiór: na zielone strąki i nasiona – po około 70 dniach od siewu, na ziarno suche – około 90 dni

Strąki grochu Ambrosia mają po około 9 cm długości. W każdym jest po 6-8 dużych nasion.

Zastosowanie: sałatki, mrożonki, dania gotowane i duszone, na surowo

Groch Ambrosia ma słodkie, delikatne w smaku nasiona. Póki nie są w pełni dojrzałe można je jeść nawet na surowo jako przekąskę. Słodkie i smaczne są także strąki, zwłaszcza młode.

Zielone strąki są świetne również gotowane i jako dodatek do dań duszonych. Nie zmieniają koloru podczas gotowania.

Stanowisko: słoneczne

O uprawie współrzędnej grochu CZYTAJ TUTAJ

Gdzie siać: grunt, tunele foliowe, szklarnie, donice (duże)

Groch Ambrosia dobrze rośnie zarówno w ogrodzie, jak w donicach, np. na balkonie. Pojemniki do uprawy grochu powinny mieć pojemność co najmniej 10 litrów.

Gleba: przeciętna, piaszczysta, najlepiej z dodatkiem próchnicy i gliny; odczyn od lekko kwaśnego do zasadowego (pH 6-7,5)

Groch Ambrosia lubi dodatek kompostu, ale nie może być on świeży (jego zapach zwabia śmietkę kiełkówkę – szkodnika niszczącego kiełkujący groch). Do ziemi pod groch można też dodawać trochę popiołu ze spalonego drewna, np. z grilla lub kominka.

Groch Ambrosia można również siać w drugim i trzecim roku po nawożeniu obornikiem (najlepszy jest słomiasty koński oraz krowi).

Podlewanie: umiarkowane

Groch Ambrosia najwięcej wody potrzebuje w czasie kiełkowania i kwitnienia. Nie lubi miejsc, gdzie zbierają się kałuże.

Nawożenie: niekonieczne w uprawie amatorskiej

Odporność na mróz: do minus 6 stopni Celsjusza

Groch Ambrosia lubi chłodną, lekko wilgotną wiosnę, bez większego mrozu. Bardzo dobrze znosi przymrozki.

Choroby i szkodniki: średnio odporny

Groch Ambrosia, zwłaszcza siany późno (po 15 kwietnia) częściej atakują szkodniki, niż siany wcześnie. To m.in. miniarka szklarniówka (miniarka grochowa), mszyce, oprzędziki, pachówka strąkóweczka, strąkowiec grochowy.

Uciążliwe choroby grochu to fuzaryjne więdnięcie grochu (choroba świętojańska), mączniak prawdziwy grochy, mączniak rzekomy grochu, zgorzel korzeni i podstawy pędu.

Prosty sposób zapobiegania chorobom to zmianowanie grochu. Na tym samym miejscu nie powinien być siany częściej niż co 3-4 lata.