Na sadzenie zawilca greckiego najlepszy jest wrzesień i pierwsza połowa października. Bulwy muszą zdążyć ukorzenić się przed zimą. Sadzenie jest proste.
Bulwy zawilca greckiego. Fot. iBulb
Zawilec grecki znany jest też pod nazwami zawilec bałkański, zawilec powabny, zawilec wdzięczny. To roślina wieloletnia. Organami przetrwalnikowymi są bulwy.
Zawilce greckie kwitną wiosną. Pod wydaniu nasion – co ma miejsce na początku lata – ich liście zamierają. Już po kilku latach zawilce greckie tworzą okazałe kępy.
Bardzo ważne jest przestrzeganie terminu sadzenia.
Termin sadzenia: wrzesień i pierwsza połowa października (IX-X)
Posadzone w tym terminie zawilce greckie bardzo dobrze się ukorzeniają przed zimą.
Głębokość sadzenia: około 5 cm
Na dobry start na dno dołka warto nasypać 1-2 garście dobrej ziemi, najlepiej kompostu.
Odległość między bulwami: około 10 cm
Zawilce greckie najlepiej sadzić w grupach. Już po kilku latach tworzą piękne, kwitnące kępy. Jeśli miejsce im się spodoba, będą się same rozsiewały.
Rabata z białych zawilców greckich i tulipanów. Fot. iBulb
Przesadzanie: nie ma potrzeby
Stanowisko: półcień
Sadzenie zawilca greckiego warto tak zaplanować, by na jego stanowisko spadały liście drzew lub krzewów. Zawilec grecki bardzo lubi taką naturalną ściółkę.
Warto go sadzić pod krzewami i drzewami liściastymi. Pod iglakami nie będą dobrze rosły.
Ziemia: przeciętna; odczyn od kwaśnego do lekko kwaśnego (pH około 5-6,5)
Zawilec grecki jest tolerancyjny co do ziemi.
Ściółkowanie: kora, szyszki, zrębki, opadłe liście
Zawilce greckie uwielbiają ściółkowanie. Rosną wtedy bardzo dobrze, bujnie kwitną i łatwo się rozmnażają.
Zawilec grecki i szafirek armeński. Fot. IBulb
Warto wiedzieć
- W polskich ogrodach uprawianych jest wiele gatunków zawilców. Oprócz zawilca greckiego spotykane są m.in. zawilec gajowy (Anemone numerosa), zawilec japoński (Anemone japonica), zawilec wielkokwiatowy (Anemone sylvestris), zawilec wieńcowy (Anemone coronaria). zawilec żółty (Anemone ranunculoides).
