To jeden z najlepszych nawozów naturalnych. Guano zawiera mnóstwo azotu, fosforu, potasu. Trzeba go stosować w dużym rozcieńczeniu, by nie przenawozić.
Guano może mieć różne pochodzenie, np. od ptaków wodnych. Popularne jest też guano nietoperzy. Fot. Niepodlewam
Guano to naturalny nawóz pozyskiwany z dziko żyjących zwierząt w różnych częściach świata. Są różne jego rodzaje:
- Guano ptaków – najczęściej to odchody ptaków wodnych żyjących w ogromnych koloniach, jak głuptaki, kormorany, pelikany. W miejscach, gdzie zakładają gniazda, powstają ogromne złoża ich skondensowanego nawozu, często liczące dziesiątki i więcej lat.
- Guano nietoperzy – to odchody nietoperzy zamieszkujących jaskinie. Podobnie jak w przypadku morskich ptaków ich nawóz może mieć dziesiątki i więcej lat.
- Guano rybie – jest produkowane z resztek ryb i wielorybów.
Za najcenniejsze od zawsze uważano guano ptaków morskich z Peru, zwłaszcza z wyspy Chincha. Używali go Indianie. Przez wieki limitowano jego sprzedaż. Toczyły się nawet krwawe wojny o guano. To była sprawa polityczna.
Na guanie nie tylko wszystko świetnie rosło, w tym trawniki przy pałacach. Używano go także do produkcji zamiennika prochu.
Słynne i najlepsze na świecie guano peruwiańskie (do 16% azotu), skończyło się już pod koniec XIX wieku.
„Takie tylko w muzeach oglądać można” – pisał o tym „Ogrodnik Polski” w 1898 roku.
Obecnie sprzedawane guano ma mniejszą zawartość składników niż peruwiańskie, ale i tak rzadko dorównują mu inne nawozy naturalne pochodzące od zwierząt.
Guano – główne składniki:
- Azot – ok. 8-11%
- Fosfor – ok. 7-15%
- Potas – 2-4%
- Wapń – 10-13%
Im guano jest starsze, tym mniej ma azotu, a więcej fosforu. Skład zależy również od jego pochodzenia. Zróżnicowane jest pH – od około 5 do 8. Najbardziej kwaśny odczyn ma nawóz nietoperzy, zaś zasadowy – ptaków.
Każde guano to koncentrat nawozowy. Ze względu na zróżnicowany skład i odczyn pH, trzeba zawsze przestrzegać instrukcji stosowania na opakowaniu.
Guano granulowane w postacie gotowego nawozu. Fot. Niepodlewam
Guano – zastosowanie w ogrodzie:
- Zasilanie warzyw – najlepiej wybierać guano typu uniwersalnego, przeznaczone do warzyw.
- Zasilanie drzew i krzewów owocowych – najlepszy jest nawóz typu uniwersalnego albo do wybranych gatunków roślin, np. borówek amerykańskich.
- Nawożenie trawników – najlepszy jest nawóz ptaków morskich. O ile instrukcja stosowania nie mówi inaczej, miesza się go z wodą w proporcjach 1:100 (1 część guano i 100 części wody). Następnie trawnik trzeba podlać. Na przełomie XIX i XX wieku guano było nawozem do trawników stosowanym przez ogrodników m.in. w pałacowych siedzibach.
- Na jałową glebę – pobudza rozwój pożytecznych mikroorganizmów w glebie. Sprzyja to jej odjaławianiu, np. po powodzi, wypaleniu trawy, budowie domu. Jeśli w instrukcji stosowania nie ma inaczej, nawóz miesza się z wodą w proporcji 1:100, a następnie podlewa.
- Przyśpieszanie kompostowania – nawóz wspomaga rozwój pożytecznych mikroorganizmów w kompoście. Zawiera też dużo azotu, który jest niezbędny w procesie rozkładu materii. Kompost podlewa się guanem wymieszanym z wodą w dowolnych proporcjach.
Zawartość azotu w guano jest wysoka – około 8-11%. Dla porównania: nawóz gęsi, nawóz koński i obornik krowi mają go niecały 1%, nawóz kurzy – 2-4%, nawóz gołębi – 1,5-5%, nawóz przepiórek – 4-4,8%.
Podobnie jak w przypadku innych nawozów pochodzących od zwierząt, guano trzeba stosować z umiarem, aby nie przenawozić. Zjawisko to popularnie nazywa się spaleniem roślin.