Ma kwiaty żółte, pomarańczowe lub czerwone. Szachownica cesarska znana jest też jako korona cesarska. Kwitnie na przełomie kwietnia i maja.
Inne nazwy: Fritillaria imperials, Korona cesarska
Pochodzenie: Azja
Wysokość: 60-120 cm
Kwitnienie: kwiecień – maj (IV-V)
Kwiaty: żółte, pomarańczowe, czerwone; pojedyncze
Pojedyncze kwiaty szachownic cesarskich przypominają kształtem dzwonki. Na pędzie kwiatowym są zebrane po 5-10 sztuk. Nad nimi zaś wyrastają pióropusze liści. Przypominają koronę cesarzy.
Zapach: mocny; dla jednych przyjemny, ale dla innych – nie
Zapach szachownicy cesarskiej jest wyczuwalny w ogrodzie już przed jej zakwitnięciem, gdy pędy wychodzą z ziemi. Ma nuty mchu, ziemi i ziół.
Liście: zielone lub pstre
Zastosowanie: rabaty, pojedyncze egzemplarze w wyeksponowanych miejscach, kompozycje wiosenne, ogrody w stylu naturalnym
Szachownice cesarskie zawsze zwracają uwagę w ogrodzie. To kwiaty eleganckie. Dawniej były sadzone m.in. przy pałacach.
Stanowisko: słoneczne, półcień
Gleba: żyzna, próchnicza, o odczynie zbliżonym do obojętnego
Szachownica cesarska bardzo lubi ściółkowanie.
Podlewanie: umiarkowane
Nawożenie: wiosna i jesień
Szachownice cesarskie najlepiej zasilać nawozami do kwiatów cebulowych. Dawkę nawozu korzystnie jest podzielić na trzy i zastosować: po ruszeniu wegetacji, w fazie zawiązywania pąków kwiatowych oraz we wrześniu (wtedy cebulki się ukorzeniają).
Przesadzanie: co 5 lat lub rzadziej
Szachownica cesarska nie potrzebuje częstego przesadzania.
Rozmnażanie: cebulki
Szachownica cesarska może być także rozmnażana z nasion. Tak wyhodowane rośliny zakwitają zwykle po 7 latach.
Sadzenie: druga połowa sierpnia i pierwszy tydzień września (VIII-IX)
Więcej o sadzeniu szachownic cesarskich CZYTAJ TUTAJ
Odporność: dobra
Szachownica cesarska rzadko choruje, jeżeli ma odpowiednie warunki.
Może przemarzać. Przed mrozem cebulę dobrze chroni ściółka, np. z kory.
Ze szkodników uciążliwa bywa poskrzypka liliowa.
Więcej o poskrzypce liliowej na blogu Niepodlewam CZYTAJ TUTAJ
Ciekawe odmiany szachownicy cesarskiej
- Aurora – kwiaty pomarańczowe
- Maxima Lutea – kwiaty żółte
- Orange Brillant – kwiaty pomarańczowe
- Premier – kwiaty pomarańczowe
- Rubra Maxima – kwiaty czerwone
Ciekawostki
- Szachownica cesarska była bardzo dobrze znana w Polsce już w XVIII wieku. Uprawiano wiele jej odmian, m.in. Aurora.
Koronę cesarską opisał ks. Krzysztof Kluk w książce „O roślinach, ich trzymaniu, rozmnażaniu i zażyciu” z 1777 roku. Wówczas szachownicę cesarską nazywano po łacinie – Corona imperialis albo po niemiecku – Kayser-Krone.
„Maią cebulę bardzo wielką, nagą, i śmierdzącą. Dla wysokiego wzrostu, po rogach się pięknie wydaią, i ziemi tłustey potrzebuią” – pisał ks. Kluk.
- Już w XVIII wieku ogrodnicy potrafili rozmnażać szachownicę cesarską także z nasion.
- Szachownica cesarska nie jest jedyną szachownicą uprawianą w ogrodach.
Inne to m.in. szachownica bladokwiatowa (Fritillaria pallidiflora), szachownica Elwesa (Fritillaria elwesii), szachownica kostkowata (Fritillaria meleagris), szachownica lisia (Fritillaria uva vulpis), szachownica perska (Fritillaria persica).
.
