Jabłoń Złotogłówka – uprawa i odporność

Ma złote jabłka. Jabłoń Złotogłówka to bardzo stara, kolekcjonerska odmiana. Rośnie zdrowo. Wymaga urodzajnej ziemi.

Jabłoń Złotogłówka - rysunek z książki „Deutsche Pomologie” Wilhelma Lauche z 1882-1883, ze zborów biblioteki Wageningen UR. — Jabłoń Złotogłówka – rysunek z książki „Deutsche Pomologie” Wilhelma Lauche z 1882-1883, ze zborów biblioteki Wageningen UR. W Polsce znana także jako Dekorówka Złota.

Inne nazwy: Ananas-Apfel, Bay, Bay-Apple, Berlichinger d’Or, Berlinger, Bonne de Mai, Champagner Weinapfel, Character of Drap d`or, Characterreinette, Dekorówka Złota, Deutscher Gulderling, Deutscher Reinetten Rambur, Donauer’s Reinetten Rambour, Deutscher Gulderling, Drap d’or, Drap d’or de Brétagne, Early Summer Pippin, Gelber Klosterapfel, Goldgestickter Apfel, Goldreinette, Goldzeugapfel, Milchapfel, Oberdieck’s grosse gelbe Zuckerreinette, Oberdieck’s grosse gelbe Zucker-Reinette, Reinette Joseph II, Vrai drap d’or

Pochodzenie: przed 1628 rokiem (prawdopodobnie Francja)

Dojrzewanie: grudzień – marzec (X-III)

Owoce: średniej wielkości i duże (około 6-8 cm); prawie okrągłe, z delikatnymi żebrowaniami; żółte z mocniejszymi złotymi rumieńcami od słońca; skórka gładka, błyszcząca, cienka; miąższ kremowy, soczysty, słodki, kwaskowaty

Przeznaczenie: deserowe, na przetwory, do ciast

Do jedzenia na surowo jabłka Złotogłówki nadają się po leżakowaniu w chłodzie (od grudnia).

Gleba: żyzna, najlepiej lekko kwaśna (idealne pH 6,2-6,7)

Jabłoń Złotogłówka jest dość wymagająca co do ziemi.

Stanowisko: słoneczne

Jabłoń Złotogłówka rośnie średnio szybko. Zwykle owocuje naprzemiennie.

Odporność: bardzo dobra

Jabłoń Złotogłówka jest odporna na mróz i choroby. Rośnie zdrowo. Nie potrzebuje oprysków.

Jej jabłka mogą opadać na wietrze.

„Drzewo wytrzymałe, późno kwitnące, mogące się hodować nietylko w ogrodach ale i na polach” – pisał magazyn „Gospodyni Miejska i Wiejska” w 1878 roku.

Zapylacze: brak danych

Ciekawostki

Pochodzenie jabłoni Złotogłówka jest nieznane. Po raz pierwszy została opisana w „Catalogue des arbres cultives dans son verger et plant” w 1628 roku. Najprawdopodobniej jej pochodzenie jest znacznie starsze.