Odporna, niewybredna, dojrzewa już w lipcu. Grusza Jakobówka to stara odmiana, prawie zapomniana w Polsce. Spotkać ją można w Czechach.

Inne nazwy: Boehmische Jacobsbirne, Hannowersche Jacobsbirn, Jacobsbirne,, Jakobowka, Jakobówka Hanowerska, Jakubka Ceska

Pochodzenie: przed 1860 rokiem (najprawdopodobniej Niemcy)

Dojrzewanie: lipiec (VII)

Owoce: małe i średniej wielkości (długość 5-6,5 cm); skórka cienka, delikatna, najpierw zielona, a potem w miarę dojrzewania żółta z rumieńcem (w nasłonecznionych miejscach); miąższ biały, soczysty, w miarę dojrzewania mączysty; ładny gruszkowy kształt; słaby zapach

Szybkie przejrzewanie gruszek Jakobówka było od zawsze uznawane za wadę tej odmiany. Owoce trzeba szybko zjadać.

Przeznaczenie: owoce deserowe, do ciast, na kompoty

Gleba: odmiana niewybredna

Grusza Jakobówka dobrze rośnie nawet na słabej, suchej, piaszczystej glebie.

Stanowisko: słoneczne, toleruje półcień

Drzewo rośnie szybko i wysoko.

Odporność: bardzo dobra

Grusza Jakobówka jest odporna na mróz i parcha.

Ciekawostki

• Grusza Jakobówka to dziś odmiana prawie zapomniana w Polsce, mimo że była uważana kiedyś za odporną i niewymagającą. Jej atuty to smaczne, wcześnie dojrzewające owoce, odporność, małe wymagania.

• Pod nazwą Jakubka Ceska grusza Jakobówka jest znana w Czechach. Jednak i tam jest rzadka.

• Najprawdopodobniej grusza Jakobówka została wyhodowana w okolicach Hanoweru lub Getyngi (Dolna Saksonia w Niemczech). Opisano ją po raz pierwszy w 1860 roku. Na pewno jest to odmiana wyhodowana znacznie wcześniej.

O innych odmianach starych grusz uprawianych w Polsce przed 1914 rokiem CZYTAJ TUTAJ

Źródło:
*wiedza własna
*„Sad i ogród owocowy”, Edmund Jankowski, 1912 rok
*„Ogród szkolny”, Franciszek Langauer i Eustachy Wołoszczak, 1889 rok
*”Deutsche Pomologie”, Wilchelm Lauche, z 1882-1883 rok

Publikacja ryciny gruszki Jakobówka z XIX wieku za zgodą biblioteki Wageningen UR w Holandii