Ma czerwone, pomarańczowe lub żółte owoce podobne do jarzębiny. Ognik szkarłatny jest niewymagający. To krzew zimozielony.
Cechy: krzew zimozielony
Pochodzenie: Europa i Azja
Inne nazwy: Pyracantha coccinea
Wysokość: 200-300 cm
Szerokość: 100-200 cm
Ogniki szkarłatne rosną średnio szybko. ich wymiary łatwo korygować cięciem. Znoszą je bardzo dobrze.
Kwitnienie: maj – czerwiec (V-VI)
Ogniki szkarłatne kwitną bardzo obficie.
Kwiaty: białe
Kwiaty są małe, ale jest ich tak dużo, że w czasie kwitnienia krzew wygląda jak biały. Chętnie odwiedzają je pszczoły.
Owoce: żółte, pomarańczowe, czerwone
Owoce ogników wyglądają jak koraliki. Są podobne do owoców jarzębiny. Utrzymują się na krzewach od sierpnia (VIII) do końca zimy.
Najpopularniejsze są odmiany ogników z owocami pomarańczowymi i czerwonymi.
Liście: zielone; nie opadają na zimę
Ognik szkarłatny jest ozdobny przede wszystkim z liści i owoców.
Zastosowanie: jako pojedynczy egzemplarz lub grupa krzewów, żywopłoty formowane i nieformowane, żywopłoty obronne, przy murach, duże skarpy
Uwaga! Ogniki szkarłatne mają ciernie, Dlatego nadają się np. na żywopłoty obronne, czy jako osłonę przy ogrodzeniach (przed intruzami i ulicznymi spalinami).
Stanowisko: słoneczne; toleruje półcień
Gleba: przeciętna lub żyzna; odczyn od kwaśnego do zasadowego (około pH 5-8)
Ogniki szkarłatne są bardzo tolerancyjne co do ziemi.
Podlewanie: oszczędne
Ognika szkarłatnego w sezonie wegetacyjnym można nawet wcale nie podlewać. Suszę znosi bardzo dobrze.
Warto ogniki podlać późną jesienią. To bowiem krzewy zimozielone. W czasie mrozów, gdy nie ma śniegu, ziemia zamarza na kamień i ogniki nie mogą pobierać wody. Wtedy podsychają, zwłaszcza młode egzemplarze.
Ogniki podlewa się tylko przy korzeniu. Częste zraszanie liści zwiększa
Nawożenie: kwiecień – maj (IV-V)
Do zasilania ogników szkarłatnych polecane są nawozy do krzewów ozdobnych według instrukcji na opakowaniu.
Ogniki wybaczają także brak nawożenia. To mało wymagające krzewy.
Rozmnażanie: marzec-maj (III-VI) oraz sierpień (najlepiej druga połowa) i pierwsze dni września
Ogniki rozmnaża się z odkładów oraz odrostów korzeniowych. Potrafią się rozsiewać.
Uwaga! Ogniki szkarłatne kupione w doniczkach można sadzić cały sezon wegetacyjny.
Cięcie: nie ma potrzeby co roku
Przed kwitnieniem wycina się gałązki przemarznięte, połamane, uschnięte. Jeżeli ogniki są prowadzone jako żywopłot formowany, najlepiej przyciąć je w marcu (III). Dobrze znoszą cięcie korygujące przez cały sezon wegetacyjny.
Co 2-3 lata warto wykonać wiosną cięcie prześwietlające. Dawno niecięte, zbyt rozrośnięte ogniki szkarłatne potrzebują bardziej radykalnego przycięcia. Najlepiej wykonać wtedy cięcie odmładzające.
Wytrzymałość na mróz: dobra
Wiosną (przed kwitnieniem) zaschnięte pędy trzeba obciąć. To objaw suszy zimowej (duży mróz, brak śniegu).
Ognik szkarłatny bardzo dobrze się regeneruje.
Choroby i szkodniki: odporny
Ogniki szkarłatne nie sprawiają większych problemów. W wilgotne lata może chorować na parcha.
Doskonale znosi miejskie zanieczyszczenia, jak smog, kurz, spaliny.
Ciekawe odmiany ogników szkarłatnych
- Orange Charmer – owoce pomarańczowe
- Orange Glow – owoce pomarańczowe
- Red Column – owoce czerwone
- Soleil d`Or – owoce żółte
Warto wiedzieć
- Nazwa ognik szkarłaty nawiązuje do koloru owoców. Jesienią jest ich tak dużo, że krzew wygląda jakby płonął.
- Owoce ogników są niejadalne i niesmaczne. W razie zjedzenia mogą spowodować ból brzucha.
- Ognik szkarłaty należy do rodziny różowate. Spokrewniony jest z takimi roślinami jak głóg, grusza, jabłoń, jarzębina, jeżyna, nieszpułka zwyczajna, pigwowiec, róża, śliwa.