Jest niska, odporna na mróz i kwitnie dwa razy w roku. Magnolia Susan to jedna z najlepszych odmian do małych ogrodów. Ma duże kwiaty.
Inne nazwy: Magnolia gwiaździsta x Magnolia purpurowa Susan, Magnolia stellata x Magnolia liliflora Susan
Pochodzenie: 1965 rok (USA)
Prace nad wyhodowaniem magnolii Susan to lata 50. XX wieku.
Hodowcy: Francis de Vos i William Kosarm
Magnolia Susan to bardzo odporna krzyżówka dwóch gatunków magnolii. Jej rodzicami są magnolia purpurowa Nigra oraz magnolia gwiaździsta Rosea.
Francis de Vos (genetyk) i William Kosar (ogrodnik) z US National Arboretum w Waszyngtonie (USA) wyhodowali magnolię Susan w ramach poszukiwań odmian niskich i odpornych na mróz, nadających się do małych ogródków. Ma pokrój krzaczasty. Rośnie wolno.
Wysokość: 2-3 m
Kwitnienie: kwiecień-maj (IV-V)
Magnolia Susan zaczyna kwitnąć około 15 kwietnia (IV), gdy jej gałęzie są jeszcze bezlistne. Pełnia kwitnienia przypada na przełom kwietnia i maja (IV-V). Kończy kwitnienie pod koniec maja (V), gdy jest już pokryta liśćmi.
Magnolia Susan powtarza kwitnienie pod koniec lata – na przełomie sierpnia i września (VIII-IX). Kwiatów jest jednak znacznie mniej. Są także mniejsze.
Kwiaty: średniej wielkości i duże (średnica 7-15 cm); fioletowe (w odcieniu purpurowym) z zewnątrz, wewnątrz jaśniejsze; wiosną podczas ciepłych, słonecznych dni rozchylają się całkowicie i stają się jaśniejsze (pod koniec lata kwiaty rozchylone to rzadkość)
Zapach: piękny; delikatny
Zastosowanie: jako pojedynczy egzemplarz lub grupa w wyeksponowanych miejscach
Stanowisko: słoneczne i półcień; najlepiej osłonięte od wiatru
Magnolia Susan nadaje się do sadzenia także w małych ogrodach.
Gleba: żyzna, próchnicza; kwaśna lub lekko kwaśna (pH 5-6)
Magnolia Susan nie znosi ziemi podmokłej, bardzo suchej, z wysokim poziomem wody gruntowej (zalewającej korzenie), zasadowej. Bardzo lubi ściółkowanie przez cały sezon.
Podlewanie: umiarkowane
Jedynie młode magnolie potrzebują systematycznego podlewania. Starsze wystarczy podlewać w czasie suszy. Trzeba unikać podlewania na liście.
Nawożenie: od końca marca (III) do 15 lipca (VII)
Więcej o nawożeniu magnolii CZYTAJ TUTAJ
Rozmnażanie: z sadzonek półzdrewniałych w lipcu (VII)
Cięcie: ewentualnie grubsze gałęzie w marcu (III), drobniejsze w kwietniu i maju (IV-V)
Ogólnie magnolie nie lubią przycinania. Jednak magnolia Susan znosi je dobrze, także grubszych gałęzi.
Cięcie magnolii Susan rzadko jest potrzebne. Rośnie bowiem wolno. Czasem trzeba ją przyciąć po bokach, gdy zbyt szeroko się rozrośnie i przeszkadza, np. podczas przechodzenia ścieżką obok.
Wytrzymałość na mróz: dobra
Magnolia Susan doskonale znosi mróz do minus 30 stopni i więcej. Powinna jednak być ściółkowana, zwłaszcza w młodym wieku. Korzenie są najbardziej narażone na przemarznięcie! Do ściółkowania magnolii najlepsze są kora oraz szyszki.
Choroby i szkodniki: odmiana odporna
Magnolia Susan rzadko choruje. Jeżeli jej liście żółkną, to zwykle przyczyną ją jest zbyt wysokie pH ziemi. Gdy ziemia ma odczyn zasadowy, magnolia Susan nie może pobierać składników pokarmowych, czyli po prostu głoduje.
Warto wiedzieć
- Magnolia Susan to jedna z najlepszych odmian do małych ogrodów. Wyhodowano ją w USA, ale jest popularna na całym świecie, także w Polsce. Z tej samej hodowli amerykańskiej pochodzą niskie i odporne na mróz magnolie Ann, Betty, Jane, Judy, Pinkie, Randy, Ricki, Waterlily.
