To pnącze, które wspina się po wszystkich podporach, także gładkich. Winobluszcz trójklapowy ma małe wymagania. Jego liście układają się jak dachówki.
Pochodzenie: Azja
Inne nazwy: Parthenocissus tricuspidate, Winobluszcz japoński
Cechy: pnącze
Długość: do 12 m
Winobluszcze trójklapowe wspinają się po dowolnych podporach: murach, siatkach, drzewach, ogrodzeniach, a nawet szybach. Po podporach wije się oraz czepia wąsami z przylgami.
Rośnie szybko. Rocznie przyrasta około 100 cm.
Kwitnienie: czerwiec – lipiec (VI-VII)
Kwiaty: zielonkawe; drobne i niepozorne
Kwiaty winobluszczy nie mają wartości ozdobnych. Są jednak miododajne. Lubią je odwiedzać pszczoły.
Owoce: granatowe jagody
Liście: zielone, przebarwiają się jesienią na czerwono; duże
Liście mają po 3 klapy – stąd nazwa trójklapowy. Wyróżniają się dwiema charakterystycznymi cechami:
- Nietypowy sposób opadania jesienią – najpierw często opadają blaszki liści, a potem także ogonki;
- Liści układają się dachówkowo, co wygląda wyjątkowo malowniczo. Ich zielona powierzchnia jest jak zielona ściana.
Gleba: przeciętna lub słaba; odczyn od kwaśnego do zasadowego (pH 5-8)
To pnącze mało wymagające co do ziemi.
Podlewanie: nie potrzebuje
Podlewa się ewentualnie tylko podczas suszy, zwłaszcza młode egzemplarze. Starsze są odporne na brak wody.
Nawożenie: maj, czerwiec i ewentualnie lipiec
Winobluszcz trójklapowy nawozi się 2-3 razy w sezonie. Wybacza również brak nawożenia.
Użyć można nawozu do roślin ozdobnych z liści, według instrukcji na opakowaniu.
Przesadzanie: nie ma potrzeby
Rozmnażanie: sadzonki pędowe, odkłady, nasiona
Sadzenie: kwiecień – maj (IV-V) oraz sierpień – wrzesień (VIII-IX)
Stanowisko: słoneczne, półcień, cień
W cieniu rośnie mniej gęsty i jesienią słabo się przebarwia na czerwono.
Dobrze znosi miejskie zanieczyszczenia, jak spaliny i pył. Bardzo dobrze rośnie nawet przy ruchliwych ulicach.
Przeznaczenie: pnącze na pergolach, trejażach, altanach, murach, dużych drzewach, ogrodzeniach i innych mocnych podporach, zamiast żywopłotu, donice na balkonie i tarasie
Winobluszcz trójklapowy owija się wokół podpór oraz przyczepia przy pomocy wąsów z przylgami.
Wytrzymałość na mróz: dość dobra
Najmłodsze pędy mogą przemarzać w czasie srogich zim. Dlatego to pnącze jest popularniejsze w zachodniej Polsce. W zimniejszych regionach zwykle sadzi się winobluszcz pięciolistkowy, który jest bardziej odporny na mróz.
W razie przemarznięcia bardzo dobrze się regeneruje.
Cięcie: marzec – październik (III-X)
Winobluszcze można przycinać przez cały sezon. Ucina się np. pędy zarastające okna, czy rosnące za wysoko.
Choroby i szkodniki: bardzo odporny
Ciekawa odmiana winobluszczu trójklapowego
- Veitchii – liście zielone, przebarwiają się na czerwono; osiąga mniejsze rozmiary (polecany do mniejszych ogrodów)
Warto wiedzieć
- Oprócz winobluszczu trójklapowego w polskich ogrodach są uprawiane także winobluszcz pięcioliskowy (Parthenocissus quinquefolia) oraz winobluszcz zaroślowy (Parthenocissus inserta).