To mało wymagające pnącze. Winobluszcz pięciolistkowy dobrze rośnie w słońcu, półcieniu i cieniu. Potrafi się wspinać po dowolnej podporze.

Pochodzenie: Ameryka Północna

Inne nazwy: Dzikie wino, Parthenocissus quinquefolia

Cechy: pnącze

Długość: do 20 m

Winobluszcz pięciolistkowy potrafi się wspinać po dowolnej podporze: ścianie, siatce, drzewie. Po podporach się wije oraz czepia wąsami z przylgami.

Rośnie bardzo szybko. Rocznie przyrasta około 100 cm, a jeśli ma dobre warunki – jeszcze więcej.

Kwitnienie: maj (V)

Winobluszcz pięciolistkowy zawsze kwitnie na pędach jednorocznych.

Kwiaty: zielonkawe; drobne i niepozorne

Winobluszcz pięciolistkowy ma kwiaty zebrane w kwiatostanach. Można byłoby ich nie zauważyć, gdyby nie zwabiały pszczół. W okresie kwitnienia winobluszcz pięciolistkowy dosłownie aż huczy od ich skrzydełek. Kwiaty są wyjątkowo miododajne.

Owoce: granatowe owoce

Winobluszcz pięciolistkowy zawiązuje dużo owoców. Są jadalne, cierpkie w smaku. Chętnie zjadają je ptaki. Nadają się też np. na nalewki i konfitury.

Pikantna konfitura z dzikiego wina, czyli winobluszczu pięciolistkowego, jest na polskiej Liście Produktów Tradycyjnych z woj. łódzkiego. Oprócz owoców do konfitury dodaje się przyprawy: imbir, pieprz, cynamon, gałkę muszkatołową.

Liście: ciemnozielone lub pstre (biało-zielone), przebarwiają się jesienią na czerwono lub żółto (w zależności od odmiany); duże

Gleba: przeciętna lub słaba; odczyn od kwaśnego do zasadowego (pH 5-8)

Winobluszcz pięciolistkowy jest wyjątkowo mało wymagający co do ziemi.

Podlewanie: nie potrzebuje

Winobluszcze pięciolistkowe podlewa się ewentualnie tylko w czasie suszy, zwłaszcza młode egzemplarze. Starsze są odporne na brak wody.

Nawożenie: maj, czerwiec i ewentualnie lipiec

Winobluszcz pięciolistkowy nawozi się 2-3 razy w sezonie. Wybacza też brak nawożenia.

Użyć można nawozu do roślin ozdobnych z liści, według instrukcji na opakowaniu.

Przesadzanie: nie ma potrzeby

Rozmnażanie: sadzonki pędowe, odkłady, nasiona

Najłatwiej i najszybciej winobluszcz pięciolistkowy rozmnaża się z sadzonek pędowych. Pędy często same się ukorzeniają, jeśli ścielą się po ziemi.

Winobluszcz łatwo się rozsiewa z nasion. Ptaki chętnie zjadają owoce, więc zachwaszczenie ogrodu nie jest duże.

Sadzenie: kwiecień – maj (IV-V) oraz sierpień – wrzesień (VIII-IX)

Stanowisko: słoneczne, półcień, cień

Winobluszcze pięciolistkowe są najpiękniejsze, gdy rosną w słońcu lub półcieniu. Wtedy ślicznie się przebarwiają na czerwono lub żółto jesienią. Gdy rosną od północy, przebarwienia nie ma albo jest znikome.

Winobluszcz pięciolistkowy toleruje miejskie zanieczyszczenia, np. spaliny i pył. Doskonale rośnie nawet przy ruchliwych ulicach.

Przeznaczenie: pnącze na pergolach, trejażach, altanach, murach, dużych drzewach, ogrodzeniach i innych mocnych podporach, zamiast żywopłotu, donice na balkonie i tarasie

Winobluszcz pięciolistkowy owija się wokół podpór oraz przyczepia przy pomocy wąsów z przylgami.

Winobluszcz pięciolistkowy w donicach osiąga mniejsze wymiary, niż posadzony w gruncie.

Uwaga! Winobluszcz pięciolistkowy jest tak mocno rosnącym pnączem, że może zagłuszać nawet spore drzewa.

Wytrzymałość na mróz: doskonała

Winobluszcz pięciolistkowy znosi największe mrozy. Nie potrzebuje ochrony przed mrozem, także jeśli rośnie w donicach (posadzony w zbyt małych donicach może zimą wyschnąć).

Cięcie: marzec – październik (III-X)

Winobluszcze przycina się dowolnie przez cały sezon. Ucina się np. pędy zarastające okna, czy rosnące za wysoko.

Choroby i szkodniki: bardzo odporny

Ciekawe odmiany winobluszczy pięciolistkowych

• Star Showers – liście biało-zielone, przebarwiają się na czerwono
• Yellow Wall – liście zielone, przebarwiają się żółto

Warto wiedzieć

• Oprócz winobluszczu pięciolistkowego w polskich ogrodach są uprawiane także winobluszcz trójklapowy (Parthenocissus tricuspidata) oraz winobluszcz zaroślowy (Parthenocissus inserta).

• Drewno starych winobluszczy można palić np. w kominku.