Ich kłącza przypominają ośmiornice. Sadzenie pustynników nie jest trudne. Najlepsze są miejsca wyeksponowane, bo to kwiaty wyjątkowo zwracające uwagę.
Pustynniki są bylinami. Kwitną w czerwcu i lipcu. Mają kwiatostany osiągające nawet do 2 metrów długości. Kwitną w różnych kolorach.
Termin sadzenia: kwiecień oraz wrzesień (najlepiej do 20 dnia tego miesiąca)
Jeśli pustynniki sadzi się jesienią, warto nie zwlekać. Pustynniki posadzone we wrześniu (IX) mają wystarczającą dużo czasu, by ukorzenić się przed zimą. Wtedy lepiej zimują.
Głębokość sadzenia: 3-krotna wysokość kłącza
Na dno dołka warto nasypać 1-2 garście dobrej ziemi, najlepiej kompostu. Pustynniki będą lepiej rosły.
Odległość między roślinami: co najmniej 50 cm
Przesadzanie: najlepiej co 2-3 lata
Stanowisko: słoneczne
Sadzenie pustynników warto zaplanować w wyeksponowanych miejscach. To kwiaty wyjątkowo zwracające uwagę.
Ziemia: żyzna; odczyn od lekko kwaśnego do zasadowego (pH 6-8)
Pustynniki nie lubią gleby zbyt wilgotnej (wtedy chorują i słabo zimują). Uwielbiają ściółkowanie, np. korą, zrębkami, szyszkami.
Sadzenie pustynników najlepiej zacząć od nawiezienia ziemi kompostem (wiaderko 10 litrów na 1 metr kwadratowy).
Pustynniki bardzo lubią ściółkowanie: korą, szyszkami, zrębkami. Lepiej wtedy zimują i są mniej narażone na suszę.
Warto wiedzieć
- W polskich ogrodach sadzone są różne gatunki pustynników. To m.in. pustynnik himalajski (Eremurus himalaicus), pustynnik olbrzymi (Eremurus roseolus), pustynnik wąskolistny (Eremurus stenophyllus). Są także krzyżówki międzygatunkowe.
Wszystkie pustynniki sadzi się podobnie.