Nadaje się do ogrodu i na balkon. Nawłoć Laurin ma małe wymagania. Można zapominać o podlewaniu i nawożeniu. Dorasta tylko do 50 cm.
Cechy: bylina
Wysokość: około 50 cm
Szerokość: około 15 cm
Kwitnienie: wrzesień (IX)
Kwiaty: żółte, zebrane w kwiatostany
Zapach: delikatny, przyjemny
Nawłoć Laurin pachnie najmocniej w słoneczne dni. Aby zapach był wyczuwalny, nawłoci musi być jednak dużo.
Liście: ciemnozielone
Zastosowanie: kwietniki, obwódki, skalniaki, do uprawy w donicach na balkonie lub tarasie, na kwiat cięty
Nawłoć Laurin jest bardzo trwała w wazonach. Nadaje się do suszenia.
Stanowisko: słoneczne, toleruje półcień
Gleba: piaszczysta
Podlewanie: umiarkowane
Nawłoć Laurin trzeba podlewać systematycznie tylko gdy rośnie w donicach. W ogrodzie bardzo dobrze znosi przesuszenie. Dlatego to idealna roślina np. do ogrodów letniskowych, których nie podlewa się codziennie.
Nawożenie: od maja do lipca (V-VII)
Nawłoć Laurin ma minimalne wymagania. Można ją zasilać małymi dawkami nawozu do roślin kwitnących. Bardzo dobrze znosi także brak nawożenia.
Rozmnażanie: podział kłączy wiosną (od kwietnia do maja)
Przesadzanie: co 3-5 lat w ogrodzie, co 1-2 lata w donicach
Cięcie: jesienią lub wiosną ścina się całe rośliny na wysokość 2-3 cm od ziemi
Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra
Nawłoć Laurin doskonale znosi największe mrozy. W donicach na balkonie, jeśli ginie, to raczej z przesuszenia. Dlatego dobrze ją okryć na zimę np. agrowłókniną.
Choroby i szkodniki: odporna
Nawłoć Laurin bywa lekko atakowana przez mączniaka prawdziwego, ale tylko w deszczowe lata.
Warto wiedzieć
- Znanych jest około 100 gatunków nawłoci. Dodatkowo istnieje mnóstwo krzyżówek między nimi.
- Laurin to stara, najbardziej popularna z niskich odmian nawłoci pospolitej, która ma właściwości lecznicze. Stosuje się ją m.in. w chorobach dróg moczowych oraz skóry.
- Nawłocie mają wiele popularnych nazw: polska mimoza, prosiana włoć, urasz, włoć, złota dziewica, złota rózga, złotnik.