Ma bardzo małe wymagania. Jałowiec chiński jest odporny na mróz, choroby, szkodniki. Lubi rosnąć w słońcu i półcieniu.
Jałowiec chiński rośnie szybko. Niektóre odmiany są szerokie, a inne – kolumnowe. Na zdjęciu jest odmiana Hetzii. Fot. Niepodlewam
Pochodzenie: Azja (Chiny, Korea, Japonia)
Jałowiec chiński jest bardzo dobrze przystosowany do polskiego klimatu.
Inne nazwy: Juniperus chinensis
Wysokość: od 50 cm do 20 m (w zależności od odmiany)
Szerokość: 1-3 m
Jałowce chińskie mają bardzo zróżnicowane kształty i wymiary. Są wśród nich odmiany bardzo niskie i rozłożyste, a także wysokie, kolumnowe i strzeliste. Najwyższe jałowce chińskie – po latach uprawy – wyglądają jak drzewa. Przed sadzeniem warto sprawdzić, czy wybrana odmiana jałowca będzie w przyszłości pasowała wymiarami do powierzchni ogrodu.
Niektóre odmiany jałowców chińskich są wysokie i nadają się tylko do dużych ogrodów, np. Shoosmith. Fot. Niepodlewam
Liście: igły (kłujące) i łuski
Jałowiec chiński ma dwa rodzaje liści. Młodociane ulistnienie to kłujące, krótkie igły, zaś starsze – łuski.
W zależności od odmiany jałowce chińskie są zielone, niebieskozielone, srebrzystozielone oraz pstre (kremowo-zielone i żółto-zielone). Na zimę rudzieją.
Łuski jałowca chińskiego. Fot. Niepodlewam
Gleba: przeciętna lub słaba, piaszczysta; odczyn pH 5,5-7,5
Jałowiec chiński dobrze rośnie nawet na piasku, ale odpowiada mu także ziemia wilgotna. Tak jak inne gatunki jałowców ma płytki lecz szeroki system korzeniowy.
Podlewanie: nie ma potrzeby
Jałowiec chiński nie wymaga podlewania. Można go jednak sadzić np. na często podlewanych trawnikach. Nie choruje z nadmiaru wody, tak jak np. jałowiec pospolity.
Stanowisko: słoneczne lub półcień
Jałowiec chiński dobrze rośnie na różnych stanowiskach. Niższe odmiany nadają się nawet do sadzenia pod wysokimi drzewami.
Uwaga! Więcej słońca potrzebują odmiany jałowca chińskiego z ulistnieniem złocistozielonym oraz pstrym.
Jałowce chińskie Pfitzeriana posadzone pod drzewami. Są mocno cięte w owalne kształty. Fot. Niepodlewam
Przeznaczenie: pojedyncze egzemplarze lub grupa kilku egzemplarzy, zasłony przed wiatrem, tło dla kwiatów, skarpy, brzegi stawów, bonsai
Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra
Jałowiec chiński jest odporny na największe mrozy. Nie trzeba go zabezpieczać na zimę.
Cięcie: kwiecień, maj, czerwiec (IV-VI)
Jałowiec chiński przycina się w zależności od potrzeb i niekoniecznie co roku. Cięciem można formować pożądany kształt jałowca, zarówno od góry, jak i po bokach.
Jałowiec chiński Kallays Compacta przycięty przy krawężniku ścieżki ogrodowej. Pomarańczowe kwiaty to róże Gizmo. Fot. Niepodlewam
Choroby i szkodniki: bardzo odporny
Jałowiec chiński choruje rzadko. Nie lubią go szkodniki.
Zimą jałowce chińskie często rudzieją. To naturalne zjawisko, a nie choroba. Na zdjęciu jest odmiana Mint Julep. Fot. Niepodlewam
Ciekawe odmiany jałowców chińskich
- Blue Alps – srebrzystoniebieski; wysokość 3-4 m
- Expansa Variegata – kremowo-zielony; wysokość: 50-70 cm
- Kaizuka – zielony; wysokość 4-6 m
- Kaizuka Variegata – kremowo-zielony; wysokość 4-6 m
- Kuriwao Gold – złocistozielony; wysokość 2-3 m
- Monarch – niebieskozielony; wysokość 2-3 m
- Obelisk – niebieskozielony; wysokość 3-4 m
Warto wiedzieć
- Jałowiec chiński jest albo krzewem męskim, albo żeńskim. Pyłek przenosi wiatr.
- Owoce (szyszkojagody) jałowców chińskich wyglądają jak kulki. Zawiązują je tylko okazy żeńskie. Owoce najpierw są zielone, a potem stają się niebieskie.
Żeńska odmiana jałowca chińskiego Trautman. Fot. Niepodlewam
