Stara, pyszna odmiana. Grusza Krzywka jest odporna na mróz i szybko zaczyna owocować. Kiedyś była sadzona dla poszukiwaczy złota oraz w sadach szkolnych.
Inne nazwy: Bere Klierżo, Beurre Clairgeau, Clairgeau, Clairgeau de Nantes, Clairgeau`s Butterbirne, Clairgeau Vajkorte, Clericale Birne, Klergo, Klerża, Krivice, Krummstiel, Krummstielige, Paternoster-Birne, Untoasa Clairgeau
Pochodzenie: około 1848 roku (Francja)
Dojrzewanie: listopad (XI)
Owoce: duże i bardzo duże (długość 8-10 cm); najpierw zielonożółte, a potem żółtordzawe z dużym, czerwonym rumieńcem; miąższ żółtobiały, soczysty, masłowaty, delikatny, bardzo smaczny; ładny zapach
Gruszki Krzywki mogą mieć wagę nawet do 40 dag (sztuka). Owoce są kształtne, ładne. Ich cechą charakterystyczną jest lekka krzywizna, widoczna zwłaszcza po przekrojeniu. Stąd jedna z polskich nazw – Krzywka.
Przeznaczenie: owoce deserowe do bezpośredniego spożycia oraz do ciast i na sok
Gruszki Krzywki są najlepsze po krótkim leżakowaniu w chłodzie.
Gleba: prawie każda, ale nie może być sucha
Grusza Krzywka źle rośnie , gdy ma za sucho. Lubi być dobrze nawożona, zwłaszcza obornikiem krowim.
Stanowisko: słoneczne
Grusza Krzywka rośnie dość silnie. Szybko zaczyna owocować (po 4-5 latach) i rodzi dużo owoców.
Odporność: bardzo dobra
Grusza Krzywka jest wytrzymała na mróz. Tę starą odmianę ciągle sadzi się w Rosji. Jest odporna na parcha.
Zapylacze: Bera Bosca, Bera Hardego, Bergamota Esperena, Bonkreta Williamsa, Diuszesa Williamsa, Dobra Ludwika, Duanna Zimowa, Faworytka, Hardenpont Zimowa, Komisówka, Konferencja, Lektjera, Napoleonka, Paryżanka, Żołnierz
Ciekawostki
- Grusza Krzywka została odkryta w 1848 roku. Dokonał tego ogrodnik Pierre Clairgeau w Nantes we Francji. Najprawdopodobniej była to siewka nieznanego pochodzenia.
- Pod koniec XIX wieku gruszka Krzywka była jedną z popularniejszych gruszek jesiennych na polskich targach (dobrze znosi transport).
- Gruszki Krzywki były kiedyś często sadzone w sadach przy polskich szkołach. Bardzo lubiły je dzieci.
- W połowie XIX wieku grusza Krzywka była sadzona w Kalifornii w USA z myślą o wyżywieniu poszukiwaczy złota. Jej pyszne, masłowate owoce były uważane za rarytas i płacono za nie nawet złotem. Na gruszkach można było dobrze zarobić, bo drzewa szybko i obficie owocowały oraz nie chorowały.
- Od gruszy Krzywki pochodzą włoskie odmiany Butirra di Roma (z 1974 roku) oraz Butirra Rosata Moretti (z 1940 roku).
- Obecnie grusza Krzywka jest rzadka w Polsce, ale można ją kupić. Młode drzewka są także do kupienia m.in. w Czechach, Francji, Rosji, Rumunii, Wielkiej Brytanii, na Węgrzech.
O innych starych odmianach grusz CZYTAJ TUTAJ
Źródło:
- Wiedza własna
- „Sadownictwo gospodarskie”, Władysława Tyniecki, 1902 rok
- „Ogród szkolny”, Franciszek Langauer i Eustachy Wołoszczak, 1889 rok
- ”Obstarten”, Johann-Heinrich Rolff, 2002 rok
- „Deutsche Pomologie”, Wilchelm Lauche, 1882-1883 roku
- „Ogrodnik Polski”, 1891 rok
Publikacja rysunku gruszy Krzywka z XIX wieku za zgodą biblioteki Wageningen UR w Holandii
