Jest bardzo łatwa w uprawie. Trzykrotka pasiasta to roślina doniczkowa. Ma piękne liście w paski i różowe kwiaty. Lubi półcień.
Trzykrotka pasiasta ma liście w paski. Kolory pasków są dwa, trzy lub cztery w zależności od odmiany i nasłonecznienia. Fot. Niepodlewam
Inne nazwy: Pasiatka zwisła, Tradescantia zebrina, Trzykrotka zwisła, Trzykrotka zebrina, Zebrina pendula
Cechy: bylina
Trzykrotka pasiasta jest bardzo łatwa w uprawie. Wybacza brak pielęgnacji. Nadaje się na parapety w domu oraz półcieniste balkony. W Polsce to popularna roślina doniczkowa od ponad 100 lat. Pochodzi z Ameryki Środkowej.
Wysokość (długość): 50-100 cm
Młode trzykrotki pasiaste (do 15 cm długości) mają pędy wzniesione. W miarę wzrostu trzykrotka pasiasta płoży się i zwisa. Jeśli pędy stykają się z ziemią, bardzo łatwo się ukorzeniają.
Kwiaty: różowe, drobne
Trzykrotka pasiasta ma ładne, różowe kwiaty lecz małe. Ozdobna jest przede wszystkim z liści.
Kwiat trzykrotki pasiastej. Fot. Niepodlewam
Liście: pasiaste; w kolorach zielonym, srebrzystym, fioletowym, różowym
Trzykrotka pasiasta ma najlepiej wybarwione liście, gdy rośnie w półcieniu. W słońce jej liście blakną, wyglądają jak wypłowiałe, zaś w cieniu stają się zielone, prawie bez pasków.
Rozmnażanie: sadzonki pędowe i wierzchołkowe
Trzykrotka pasiasta rozmnaża się bardzo łatwo z pędów pociętych na kawałki (ok. 10-15 cm, a nawet krótszych). Najlepiej ukorzenia się od kwietnia do czerwca (IV-VI) oraz sierpniu (VIII).
Sadzonki trzykrotek pasiastych sadzi się od razu do ziemi. Można je też włożyć najpierw do pojemnika z wodą. Gdy wypuszczą korzenie (już po kilku dniach), posadzić w ziemi. Trzykrotka pasiasta ukorzenia się bardzo łatwo i szybko.
Cięcie: z reguły nie ma potrzeby
Trzykrotka pasiasta nie potrzebuje przycinania. Jeśli urośnie zbyt długa, pędy przycina się nad liściem (w dowolnym miejscu pędu). Pędy można też uszczykiwać, aby rośliny lepiej się rozkrzewiały.
Stanowisko: półcień
Trzykrotka pasiaste lubi jasne stanowiska lecz nie w pełnym słońcu, np. okna przesłonięte firankami.
Jej liście mają wtedy pięknie wybarwione paski.
Trzykrotka pasiasta dobrze rośnie zarówno w mieszkaniach chłodnych, jak i ciepłych zimą.
Trzykrotkę pasiastą można sadzić w kompozycjach z innych roślinami, jak np. fitonia. Fot. Niepodlewam
Ziemia: przeciętna lub żyzna, przepuszczalna; odczyn od kwaśnego do lekko kwaśnego pH 5-6
Trzykrotka pasiasta jest tolerancyjna co do ziemi. Nadaje się do uprawy hydroponicznej.
Przesadzanie: co 2-3 lata
Trzykrotka pasiasta traci ładny pokrój po kilku latach. Poza tym ma kruche pędy. Dlatego lepiej jej nie przesadzać lecz odmładzać z sadzonek pędowych.
Podlewanie: umiarkowane
Trzykrotka pasiasta dobrze znosi okresowe przesuszenie. Lubi zraszanie.
Trzykrotka pasiasta lubi zraszanie lecz nie jest to konieczne. Fot. Niepodlewam
Nawożenie: co 2 tygodnie od marca do października (III-X)
Trzykrotkę pasiastą można zasilać nawozem mineralnym (sztucznym) do kwiatów doniczkowych ozdobnych z liści albo naturalnym, np. na bazie odchodów z dżdżownic czy pokrzywy. Wybacza również brak nawożenia, ale wtedy jest mniej okazała.
Odporność na mróz: brak
Choroby i szkodniki: bardzo odporna
Trzykrotka pasiasta choruje bardzo rzadko. Nie lubią jej szkodniki. Powodem złej kondycji jest zwykle nadmierne podlewanie albo jego brak.
Gdy trzykrotka pasiasta ma za dużo słońca, jej liście płowieją. Mogą też się zwijać. Fot. Niepodlewam
Ciekawa odmiana trzykrotki pasiastej
Quadricolor – liście w paski w kolorach zielonym, różowym, fioletowym i srebrzystym
Warto wiedzieć
- Trzykrotka pasiasta to jedna z najpopularniejszych roślin doniczkowych od ponad 100 lat. Dawniej używano jej do obsadzania m.in. etażerek, okien, stolików kawowych, akwariów. Ciekawą kompozycję z trzykrotek opisał Robret Betten w 1901 roku w książce „Praktyczna hodowla kwiatów w pokoju”:
„Widziałem je na stoliku kawowym, którego blacha była napełniona ziemią i cały stół wyglądał jak jedna zielona masa”.
- Jedna z łacińskich nazw trzykrotki pasiastej – tradescantia, upamiętnia ogrodnika angielskiego króla Karola I Stuarta, którym był John Tradescant (ok. 1570-1638).
