Kwitnie na przedwiośniu. Rannik zimowy ma żółte kwiaty. Nadaje się do sadzenia pod krzewami i drzewami zrzucającymi liście na zimę oraz na skalniaki.
Inna nazwa: Eranthis hyemalis
Pochodzenie: Europa
Wysokość: 15 cm
Kwitnienie: styczeń – marzec (I-III)
Termin kwitnienia ranników zimowych zależy od zimy i stanowiska. W miejscach słonecznych, szybko nagrzewających się zakwitają wcześniej.
Czas kwitnienia ranników zimowych zależy również od temperatury. Jeśli jest chłodno, kwitnienie trwa dłużej. Kwiaty otwierają się tylko gdy jest słonecznie i ciepło (co najmniej 10 stopni Celsjusza). Jednak wtedy szybciej przekwitają.
Kwiaty: żółte; pojedyncze
Kwiaty ranników zimowych mają po 2-4 cm średnicy. Każdy jest otulony kryzą podsadek (rodzajem liści). Podsadki chronią kwiaty przed przemarznięciem.
Liście: zielone
Ranniki zimowe wypuszczają liście pod koniec kwitnienia. Liście zasychają w czerwcu (VI).
Zastosowanie: pod krzewami i drzewami liściastymi, ogrody leśne i w stylu naturalnym, skalniaki, uprawa w donicach
Stanowisko: słoneczne lub półcień
Gleba: żyzna, próchnicza, o odczynie zbliżonym do obojętnego
Rannik zimowy jest świetny do sadzenia pod krzewami i drzewami zrucającymi liście na zimę. Bardzo lubi próchnicę, która tworzy się z opadłych jesienią liści. Ewentualnie można ją zastąpić kompostem z dodatkiem liści.
Podlewanie: nie ma potrzeby
Nawożenie: przełom zimy i wiosny oraz lata i jesieni
Najlepsze są nawozy do kwiatów cebulowych.
Przesadzanie: co 10 lub więcej lat
Rannik zimowy na tym samym stanowisku, zwłaszcza w ogrodach tylu leśnego, możne rosnąć wiele lat bez przesadzania. Gdy ma dobre warunki, sam się rozsiewa z nasion. Tworzy duże, żółte kępy kwiatów.
Rozmnażanie: bulwy i nasiona
Ranniki zimowe najłatwiej rozmnaża się z bulw.
Nasiona ranników sieje się w maju lub czerwcu (V-VI). Kiełkują wiosną następnego roku. Młode rośliny zakwitają po 3-4 latach. Ranniki zimowe czasem same rozsiewają się w ogrodach.
Sadzenie: druga połowa września (IX)
Posadzony w tym terminie rannik zimowy dobrze ukorzenia się przed zimą i zakwita wiosną.
Odporność: bardzo dobra
Rannik zimowy bardzo rzadko choruje. Jeże rośnie słabo lub ginie, to zwykle z powodu braku próchnicy z liści w ziemi oraz nadmiernego podlewania latem.
Świetnie znosi przymrozki i śnieg, także w czasie kwitnienia. Nie potrzebuje okrywania.
Ciekawostki
- Rannik zimowy to kwiat przedwiośnia. Zakwita w tym samym terminie jak śnieżyczka przebiśnieg. Oba kwiaty mają podobne wymagania. Można je sadzić razem.
- Nazwa łacińska rannika zimowego – Eranthis hyemalis – pochodzi z greki: er – wiosna, anthos – kwiat, hyems – zima.
- Oprócz rannika zimowego w polskich ogrodach jest też uprawiany podobny do niego rannik wiosenny (Eranthis cilicica). Oba gatunki się krzyżują. Mieszańce są znane jako rannik Tubergena (Eranthis tubergenii).