To stara odmiana. Jabłoń Boiken nie jest wymagająca. W młodym wieku może marznąć. Jej jabłka są najlepsze do jedzenia zimą.
Inne nazwy: Boikena, Boikenapfel, Bojka, Bojkena, Złotka Boikena, Złotka Bojkena
Pochodzenie: przed 1828 rokiem (Niemcy)
Dojrzewanie: styczeń – marzec (I-III)
Jabłka Boiken zbiera się w drugiej połowie października (X). Mocno trzymają się gałęzi. Do jedzenia są najlepsze po odleżeniu w chłodzie.
Owoce: średniej wielkości i duże (około 7-9 cm); prawie okrągłe, lekko spłaszczone; zielonożółte z małym czerwonym rumieńcem; skórka gładka, dość gruba, lekko tłustawa; miąższ biały, miękki, ciemniejący po przekrojeniu, smaczny, soczysty, średnio słodki, kwaskowaty; prawie nie pachną
Przeznaczenie: na przetwory, do ciast, owoce deserowe
Do jedzenia na surowo jabłka Boiken nadają się po odleżeniu w chłodzie. Najsmaczniejsze są od stycznia (I).
Gleba: przeciętna lub żyzna, najlepiej lekko kwaśna (idealne pH 6,2-6,7)
Stanowisko: słoneczne
Jabłoń Boiken rośnie wolno. Wcześnie zaczyna owocować. Nadaje się także do sadzenia przy drogach.
Odporność: dobra
W młodym wieku jabłoń Boiken warto okrywać na zimę, bo może przemarzać. Starsze jabłonie nabierają odporności na mróz.
Jabłoń Boiken bywa lekko atakowana przez choroby grzybowe. Jednak w uprawie amatorskiej nie trzeba jej opryskiwać. Jesienią należy wygrabiać opadłe liści i wyrzucać poza ogród. Grzyby mają wtedy mniej dogodne warunki do rozmnażania.
Zapylacze: Antonówka Kamienna, Antonówka Zwykła, Charłamówka, James Grieve, Jonathan, Koksa Pomarańczowa, Oliwka Żółta, Ontario, Reneta Ananasowa, Reneta Baumanna, Reneta Landsberska, Żółty Ryszard
Ciekawostki
- Jabłoń Boiken była polecana do uprawy na ziemiach polskich przez IV Zjazd Owocoznawców, który odbył się w 1909 roku w Częstochowie.
- W 1938 roku drzewko jabłoni Boiken kosztowało 2,75 zł.
- Jabłoń Boiken jest nadal uprawiana m.in. w Austrii, Czechach, Niemczech, Polsce.
O innych starych odmianach jabłoni CZYTAJ TUTAJ
Na publikację rysunku jabłoni Boiken z XIX wieku zgodę udzieliła biblioteka Wageningen UR w Holandii
Źródło:
Wiedza własna
„Sad i ogród owocowy” Edmund Jankowski, 1912 rok
„Sadownictwo gospodarskie”, Władysław Tyniecki, 1902 rok
„Szkółki podzameckie Franciszka Hr. Zamoyskiego w Podzamczu”, 1938 rok
„Ogrodnik Polski”, 1900 i 1934 rok
