Ma owoce tak duże jak grusza Faworytka, od której pochodzi. Grusza Hortensia owocuje obficie i co roku. Szybko rośnie.
Inna nazwa: Hortensja
Pochodzenie: przed 1996 rokiem (Niemcy)
Dojrzewanie: X-XII (październik-grudzień)
Gruszki Hortensja zbiera się w drugiej połowie września (IX). Do jedzenia są najlepsze po leżakowaniu. Przechowują się do grudnia (XII).
Owoce: duże i bardzo duże (długość około 10 cm); w kształcie jajka; skórka żółtozielona z rdzawoczerwonym rumieńcem, gładka; miąższ kremowy, bardzo soczysty i smaczny, delikatny, jędrny, słodki, delikatnie kwaskowaty
Przeznaczenie: do jedzenia na surowo oraz do ciast
Gruszki Hortensia zebrane wcześnie, na początku września (IX), można suszyć.
Gleba: przeciętna; najlepiej lekko kwaśna (pH 6,2-6,7)
Grusza Hortensia jest niewybredna co do żyzności ziemi, zwłaszcza gdy jest szczepiona na gruszy kaukaskiej. Jeżeli jest zaszczepiona na pigwie, lepiej rośnie w żyznej ziemi.
Stanowisko: słoneczne
Grusza Hortensia rośnie szybko. Ma piramidalny kształt. Owocuje obficie i niezawodnie co roku.
Oporność: dość dobra
Grusza Hortensia ma odporność podobną jak Faworytka (od której pochodzi). Młode drzewka warto na zimę zabezpieczać na zimę, bo nie są w pełni odporne na mróz.
Grusza Hortensia jest mało wrażliwa na parcha, ale jest podatna na zarazę ogniową.
Zapylacze: Bonkreta Williamsa, Faworytka, Konferencja, Paryżanka
Ciekawostki
- Grusza Hortensia jest krzyżówką grusz Pstrągówka (z XVIII wieku; prawdopodobnie Niemcy) oraz Faworytka (około 1840 roku; USA). Została wyhodowana w Instytucie Sadownictwa w Dresden-Pilnitz. Grusza Pstrągówka jest obecnie rzadka w Polsce, ale sadzi się ją w Niemczech, gdzie jest lubiana. W Polsce zaś bardzo lubiana jest grusza Faworytka.