
Ma różowe, nakrapiane, duże kwiaty. Azalia japońska Ledikanense to stara odmiana czeska. Kwitnie na przełomie maja oraz czerwca.
Inne nazwy: Rhododendron japonicum Ledikanense, Rhododendron molle Ledikanense, Różanecznik japoński Ledicanense
Cechy: krzew
Rok wyhodowania: przed 1945
Hodowca: B. Kavka & M. Opatrna (Czechy)
Wysokość: około 1 m
Kwitnienie: maj – czerwiec (V-VI)
Kwiaty: różowe, nakrapiane drobnymi plamkami w kolorze fioletowym; zebrane w kwiatostany
Pojedyncze kwiaty mają po około 7 cm średnicy.
Odmiana kwitnąca obficie i co roku.
Zapach: brak

Liście: ciemnozielone
Liście tej azalii częściowo opadają na zimę.
Gleba: żyzna, próchnicza, lekko wilgotna; odczyn od bardzo kwaśnego do kwaśnego (pH 3,5-5,5)
Azalie bardzo lubią ściółkowanie, np. korą i szyszkami. Źle rosną w ziemi niekwaśnej.
Podlewanie: umiarkowane
Nawożenie: kwiecień – maj (IV-V) oraz czerwiec – lipiec (VI-VII)
Najlepiej używać nawozów przeznaczonych specjalnie do azalii i różaneczników.
Nie należy przekraczać daty 15 lipca (VII) jako ostatniego terminu nawożenia. Późno nawożone azalie gorzej zimują.
Przesadzanie: nie ma potrzeby
Sadzenie: marzec – kwiecień (III-IV) oraz wrzesień – październik (IX-X)
Uwaga! Azalie kupione w pojemnikach można sadzić cały sezon.
Stanowisko: półcień
Przeznaczenie: pojedyncze egzemplarze w wyeksponowanych miejscach, wrzosowiska, tło dla innych roślin, kwitnące żywopłoty
Wytrzymałość na mróz: dobra
Młodą azalię Ledicanense należy zabezpieczać na zimę w zimnych regionach Polski. Starsze egzemplarze znoszą mróz do minus 27-29 stopni Celsjusza.
Cięcie: nie ma potrzeby
Jeżeli trzeba skrócić pędy rozrośniętej azalii, to najlepiej zrobić to tuż po kwitnieniu.
Choroby i szkodniki: odporny
Nie sprawia większych problemów, jeśli ma zapewnioną kwaśną ziemię oraz ściółkowanie. Brak wystarczająco kwaśnej ziemi powoduje chlorozę liści.
Z chorób uciążliwe mogą być fytoftoroza i zaraza wierzchołków pędów, zaś ze szkodników – kibitnik azaliaczek.
Warto wiedzieć
- Azalia japońska Ledikanense jest uważana za jedną z najlepszych czeskich odmian. Dość często jej geny są wykorzystywane do wyhodowania nowych odmian. Wśród nich są Hluboka, Jezeri, Mala Skala.