Ma żółtozielone liście. Tojeść rozesłana Aurea to roślina dywanowa. Świetnie znosi deptanie. Jest wyjątkowo odporna i mało wymagająca.
Inne nazwy: Lysimachia nummularia
Cechy: bylina
Tojeść rozesłana Aurea jest łatwa w uprawie. To niska roślina okrywowa, dywanowa. Doskonale znosi deptanie.
Wysokość: 2-5 cm
Szerokość: 100 cm i więcej
Kwitnienie: maj – lipiec (V-VII)
Kwiaty: żółte
Tojeść rozesłana Aurea ma kwiaty o średnicy około 3 cm. Jest ich dużo.
Zapach: niewyczuwalny
Liście: żółtozielone
Złoty odcień liście mają od wiosny do jesieni. Na zimę zielenią.
Zastosowanie: kobierce, ogrody w stylu naturalnym, brzegi stawów, oczek wodnych i strumieni, pod skalniaki, między kamieniami, skarpy
Stanowisko: słońce, półcień, toleruje cień
Tojeść Aurea najładniej wybarwia się na słonecznych stanowiskach i w półcieniu.
Gleba: przeciętna, o odczynie od kwaśnego do zasadowego (pH 5-8)
Tojeść Aurea jest bardzo o tolerancyjna co do ziemi. Można ją sadzić na suchym piachu, podmokłej, a nawet bagnistej. W dobrych warunkach może być ekspansywna.
Podlewanie: tylko po posadzeniu i w czasie suszy
Tojeść rozesłana Aurea dobrze znosi zarówno nadmiar, jak i brak wody. Świetnie się regenuruje po suszy.
Nawożenie: maj – czerwiec (V-VI)
Tojeść Aurea nie wymaga obfitego nawożenia. Doskonale znosi też jego brak.
Tojeść zasila się raz na 3-4 tygodnie. Polecane są nawozy do roślin ozdobnych z liści.
Przesadzanie: nie ma potrzeby
Rozmnażanie: podział pędów
Tojeść Aurea ukorzenia się bardzo łatwo i szybko.
Sadzenie: maj – sierpień (V-VIII)
Odporność na mróz: bardzo dobra
Choroby i szkodniki: bardzo odporna
Tojeść Aurea rośnie zdrowo. Nie choruje, nie lubią jej szkodniki.
Jeżeli w czasie suszy podeschnie, bardzo dobrze się regeneruje.
Warto wiedzieć
- Nazwę Aurea można przetłumaczyć jako Złota – taki odcień mają liście tej tojeści, jak złote monety aureusy w starożytnym Rzymie.