Jej jabłka są pyszne. Jabłoń Signe Tillisch to stara odmiana jesienna. Bywa kapryśna, ale smak owoców to wynagradza.
Jabłoń Signe Tillisch – rysunek A. Beeftinka z „Nederlandsche Fruitssorten” z 1942 roku, ze zborów biblioteki Wageningen UR.
Inne nazwy: brak
Pochodzenie: 1866 rok (Dania)
Dojrzewanie: wrzesień – listopad (IX-XI)
To odmiana jesienna. Jabłka nadają się do jedzenia od razu po zbiorze. Przechowują się do listopada (XI).
Owoce: średniej wielkości i duże (około 6-8 cm),; okrągłe, lekko żebrowane; najpierw żółtozielone, a potem cytrynowożółte, często z małym, smugowym rumieńcem od słońca; miąższ biały, bardzo soczysty, słodko-kwaskowaty, kruchy, delikatny, bardzo smaczny; skórka gładka, cienka lecz mocna; pachnące
„Mięsiwo kruche, winkowato słodkie, aromatyczne, bardzo smaczne, pierwszorzędny owoc stołowy i kompotowy, bardzo pokupny” – pisał „Ogrodnik” w 1937 roku.
Przeznaczenie: owoce deserowe, na sok
Gleba: przeciętna, najlepiej z dodatkiem gliny, lekko kwaśna (idealne pH 6,2-6,7)
Stanowisko: słoneczne
Signe Tillisch późno zaczyna owocować. Rodzi zwykle naprzemiennie i obficie.
Odporność: dobra
Jabłonie Signe Tillisch są odporne na mróz.
Z chorób najbardziej uciążliwy jest parch jabłoni. Jesienią warto wygrabiać liście i usuwać poza ogród, by ograniczyć występowanie tej choroby.
W wilgotne lata może być atakowana przez mączniaka.
Zapylacze: Alkmene, Filippa, Glogierówka, James Grieve, Koksa Pomarańczowa, Królowa Renet, McIntosh, Reneta Ananasowa, Reneta Weidnera, Żółty Ryszard
Ciekawostki
- Nazwa jabłoni upamiętnia pannę Signe Tillisch – córkę właściciela posiadłości w Bjerre w Danii, w której ta odmiana została wyhodowana.
Prawdopodobnie pierwsze drzewko hodowano w donicy.
- Signe Tillisch to jedna z najlepszych odmian duńskich. Była bardzo popularna w Danii zwłaszcza na początku XX wieku.
W sprzedaży pojawiła się w 1884 roku.
- W Polsce jabłoń Signe Tillisch nigdy nie była popularna, ale ją ceniono już na początku XX wieku. Uważano, że jest to bardzo dobry zamiennik trudnej w uprawie odmiany Kalwila Biała.
„Bardzo dobre jabłko stołowe, mogące zupełnie zastąpić kalwilę białą zimową tam, gdzie się ta odmiana delikatna nie udaje” – pisał „Ogrodnik Polski” w 1905-1906 roku.
O innych starych odmianach jabłoni CZYTAJ TUTAJ
Źródło:
- Wiedza własna
- Nederlandsche Fruitssorten, 1942 rok
- Ogrodnik Polski, 1905-1906 rok
- Ogrodnik, 1937 rok
Na publikację rysunku jabłoni Signe Tillisch z 1942 roku wieku zgodę udzieliła biblioteka Wageningen UR w Holandii
