Jego pędy rosną w dół, jak balowa suknia. Świerk pospolity Pendula jest wyjątkowo malowniczy. Najlepiej go sadzić w wyeksponowanych miejscach.
Inne nazwy: Picea abies Pendula, Świerk europejski Pendula, Świerk norweski Pendula, Świerk płaczący Pendula, Świerk zwyczajny Pendula
Wysokość: 1-2 m (w zależności od wysokości szczepienia)
Szerokość: 2-3 m
Świerk pospolity Pendula rośnie po 20-30 cm rocznie. Jego pędy rosną w dół i płożą się po ziemi. U dołu mają kształt balowej sukni. To wyjątkowo malownicza odmiana.
Liście: igły zielone
Świerk pospolity Pendula ma igły krótkie i kłujące. Utrzymują się gałęziach do 6 lat (dłużej w czystym środowisku).
Gleba: żyzna; odczyn obojętny (pH 5-7,5)
Podlewanie: umiarkowane
Świerk pospolity Pendula preferuje ziemię wilgotną lecz dobrze znosi przesuszenie. Ma płytki oraz szeroki system korzeniowy.
Stanowisko: słoneczne; toleruje lekki półcień
Przeznaczenie: pojedyncze egzemplarze w wyeksponowanych miejscach, duże skalniaki
Starsze i wyższe egzemplarze tworzą pustą przestrzeń w środku. Jest na tyle duża, że dzieci mogą się bawić pod tym świerkiem np. w dom.
Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra
Świerk pospolity Pendula świetnie znosi mróz. Nie potrzebuje okrycia na zimę.
Cięcie: kwiecień, maj, czerwiec (IV-VI)
Świerki pospolite Pendula przycina się inaczej niż inne odmiany – od dołu. Pędy płożące się po ziemi mają bowiem tendencję do ogołacania się z igieł, zwłaszcza jeśli ziemia jest często mokra albo gdy długo leży na nich śnieg.
Ogołocone z igieł pędy należy wycinać. Świerki Pendula przycinanie znoszą dobrze. Ran po cięciu nie trzeba zabezpieczać.
Choroby i szkodniki: odporny
Gdy wiosna jest ciepła, słoneczna i prawie bezwietrzna, świerk pospolity Pendula może atakować mszyca świerkowa. Jej liczebność można ograniczyć – od czasu do czasu spryskuje się świerki silnym strumieniem wody.
Jeżeli na gałązkach tworzą się galasy (nibyszyszki), trzeba je zrywać i niszczyć. To groźny szkodnik świerków – ochojnik.
Płożące się po ziemi pędy mogą się ogołacać, zwłaszcza po śnieżnej zimie. Wiosną można je wyciąć.
Świerk Pendula lubi czyste środowisko (bez spalin i smogu). W zanieczyszczonym może przedwcześnie zrzucać igły.
Warto wiedzieć
- Świerk pospolity Pendula prawdopodobnie został znaleziony przed 1836 rokiem w ogrodzie królewskim w Trianon we Francji. Miał tego dokonać Pierre Louis Briot (1804-1888) – słynny francuski ogrodnik. Jego nazwisko upamiętnia kasztanowiec czerwony Briotii.
Jednak według niektórych znawców iglaków, świerk pospolity Pendula nie jest odmianą lecz po prostu formą typu płaczącego.
- Obecnie świerki pospolite Pendula są uprawiane na całym świecie. Zawsze zwracają uwagę nietypowym, malowniczym wyglądem.
- Nazwa Pendula oznacza (w różnych językach) huśtawkę lub wahadło.