Latem to konieczne! Schładzanie tuneli i szklarni polega na obniżeniu w nich temperatury. Dzięki temu unika się poparzeń liści, braku owoców, wielu chorób. Oto kilka sposobów w uprawie amatorskiej.
W czasie upałów temperatura w tunelu lub szklarni może wynosić nawet ponad 40 stopni Celsjusza. To zdecydowanie za dużo nawet dla ciepłolubnych rośliny, jak ogórki, papryka czy pomidory. Gdy pod osłonami jest za gorąco, rośliny chorują, słabo plonują, często giną. Już w temperaturze 30 stopni Celsjusza i wyższej pyłek pomidorów nie kiełkuje!
W uprawie amatorskiej nie stosuje się klimatyzacji, jak w profesjonalnych szklarniach i tunelach. Stosować można inne sposoby. Oto kilka z nich.
1. Wietrzenie tunelu i szklarni
To najprostszy sposób na obniżenie temperatury w szklarni lub tunelu. Poprzez wietrzenie usuwa się z nich także nadmiar pary wodnej, która może być przyczyną chorób grzybowych.
Aby wywietrzyć szklarnię lub tunel, zwykle otwiera się drzwi i okienka. Jednak jeżeli jest bardzo gorąco, to nie wystarczy. Warto wiedzieć, że jeśli szklarnia lub tunel są ustawione na osi zachód-wschód (z wejściem od zachodu), łatwiej zrobić w nich przeciąg. Dzięki temu wymiana powietrza odbywa się szybciej.
2. Polewanie ścieżki w tunelu i szklarni
Przez środek tunelu lub szklarni zwykle wytycza się ścieżkę lub chodnik, aby łatwiej przechodzić czy wjechać taczką. Jeżeli takiej ścieżki nie ma, warto ją zrobić, np. z płyt betonowych, cegieł lub płaskich kamieni. Gdy pod osłonami jest za gorąco, beton, cegłę lub kamień polewa się wodą, co obniża temperaturę. Przy okazji podlewa się rośliny.
Uwaga! Beton, cegła i kamień akumulują także ciepło słoneczne w dzień i oddają go w nocy. Dzięki temu naturalnie dogrzewają tunel lub szklarnię. To zaleta podczas chłodnych dni.
3. Polewanie osłon z zewnątrz
Tunel i szklarnię może też polewać wodą od zewnątrz przy pomocy węża ogrodowego. Jednak wtedy nie należy sadzić obok nich roślin wrażliwych na częste zraszanie liści, np. floksów wiechowatych (atakuje je mączniak).
4. Cieniowanie tuneli i szklarni roztworem kredy
Od wewnątrz szklarnię lub tunel można opryskać lub pomalować roztworem kredy. Aby go zrobić, wapno kredowe (węglan wapnia) miesza się z wodą i mlekiem. Proporcje: 1,5-2 kg wapna kredowego, 10 l wody oraz 0,3-0,4 l mleka. To tania i szybka metoda zacienia, ale działa także w pochmurne dni. Bardziej nowoczesne są specjalne preparaty cieniujące (patrz punkt 5).
Uwaga! Nie należy stosować do cieniowania wapna tlenkowego (wapna palonego rolniczego) ani farb emulsyjnych. Trudno się zmywają, mogą zostawiać trwałe ślady, a nawet – w przypadku wapna tlenkowego – być przyczyną kruszenia folii.
5.Stosowanie preparatów cieniujących
Preparaty cieniujące, znane też jako cieniówki ogrodnicze, nanosi się na tunel lub szklarnię od wewnątrz, podobnie jak roztwór kredy (patrz punkt 4). W zależności od rodzaju preparatu mogą cieniować w słoneczne dni, ale stają się przezroczyste, czyli nie cieniują, gdy jest pochmurnie. Niektóre cieniówki przepuszczają światło, ale blokują promieniowane cieplne słońca. Dlatego odpowiedni preparat dobiera się do rodzaju uprawy pod osłonami. Cieniówki ogrodnicze działają najczęściej 8-20 tygodni.
6. Okrycie tunelu lub szklarni agrowłókniną
Ten sposób sprawdza się przy małych konstrukcjach. Płachtę białej agrowłókniny narzuca się na tunel i szklarnię. Tworzy rodzaj parasola przeciwsłonecznego. Gdy upał mija, agrowłókninę należy zdjąć.
7. Cieniowanie tuneli i szklarni zasłonami
Tunele i szklarnie można też cieniować rozsuwanymi zasłonami, podobnymi jak w mieszkaniach. Ten sposób sprawdza się w konstrukcjach z prostymi ścianami. W zależności od potrzeb, zasłony można zasuwać lub rozsuwać. Najlepsze są zasłony białe (praktyczne są np. stare firanki i gruba agrowłóknina, gdyż szybko schną).
Dodatkową zaletą zasłon jest możliwość zamaskowania przechowywanych pod osłonami przedmiotów, np. zimą.
