To znakomita roślina na rabaty w stylu naturalnym. Perowskia łobodolistna kwitnie od czerwca do października. Jest niewymagająca i odporna. Pachnie!
Inne nazwy: Mędrzec afgański, Perovskia atriplicifolia, Szałwia rosyjska
Pochodzenie: Azja
W naturalnym środowisku perowskie rosną na terenach, gdzie latem jest gorąco i sucho, zaś zimą – mroźnie.
Cechy: półkrzew
Tylko dół perowskii drewnieje. Górne pędy zaś zasychają w czasie zimy.
Wysokość: 70-120 cm
Szerokość: około 50 cm
Liście: srebrzystozielone
Na tej samej roślinie liście mają różne kształty. Podobne są do łobody.
Kwitnienie: czerwiec – październik (VI-X)
Kwiaty: drobne; niebieskie, niebieskofioletowe, fioletowe
Kwiaty zebrane są w luźne kwiatostany. Jest ich bardzo dużo. Szczególnie pięknie wyglądają, gdy kwiatostany kołyszą się na wietrze.
Zapach: przyjemny; średnio mocny
W zapachu wyczuwalne są nuty kamfory, lawendy i szałwii.
Rozmnażanie: nasiona, sadzonki pędowe i podział kęp
- Nasiona – siew w październiku (X) na rozsadniku w ogrodzie lub nieogrzewanej szklarni albo w marcu lub kwietniu (III-IV) do skrzynek lub doniczek (po stratyfikacji). Przed siewem wiosennym nasiona perowskii powinny być poddane stratyfikacji, czyli przechłodzeniu (np. w lodówce). Przed siewem jesiennym nie ma takiej potrzeby! Perowskie często rozsiewają się same.
- Sadzonki pędowe – najlepiej ukorzeniają się od kwietnia do czerwca. Pędy perowskii ukorzeniają się czasem same, zwłaszcza jeśli są podsypywane kompostem lub ściółkowane.
- Podział kęp – starsze, rozrośnięte rośliny można dzielić przy pomocy łopaty.
Cięcie: marzec (przed ruszeniem wegetacji)
Perowskie ścina się nisko – około 10-20 cm nad ziemią. Najwygodniej wykonać zabieg nożycami ogrodniczymi. Ściąć trzeba wszystkie suche pędy (ich zasychanie to naturalne zjawisko).
Stanowisko: słoneczne
Zastosowanie: wysokie rabaty w stylu naturalnym i nowoczesnym, kwietne łąki, kompozycje z trawami ozdobnymi, parki
Lubią towarzystwo takich roślin jak np. jeżówka purpurowa, dziurawiec zwyczajny, dziurawiec Hidcote.
Ziemia: przeciętna lub słaba, przepuszczalna; odczyn zbliżony do obojętnego (pH około 7)
Przesadzanie: nie ma potrzeby
Na tym samym stanowisku może rosnąć wiele lat.
Podlewanie: nie ma potrzeby
Perowskie bardzo dobrze znoszą brak wody. Podlewa się ewentualnie tylko w czasie suszy.
Nawożenie: od kwietnia do lipca (IV-VII); raz w miesiącu
Najlepsze są nawozy do roślin kwitnących. Wiosną i jesienią warto perowskie podsypywać kompostem świeżym lub granulowanym. Lubią też ściółkowanie, np. odkwaszoną korą.
Odporność na mróz: bardzo dobra
Choroby i szkodniki: odporna
Rośnie zdrowo. Jeśli choruje to najczęściej z powodu nadmiernego podlewania. Mogą ją wtedy atakować choroby grzybowe.
Ciekawe odmiany perowskii łobodolistnej
- Blue Spire – kwiaty niebieskie
- Little Spire – kwiaty fioletowe
- Rocketman – kwiaty fioletowe
Warto wiedzieć
- Perowskię opisano dopiero w XIX wieku. Jej nazwa upamiętnia rosyjskiego gen. Wasilija Aleksiejewicza Perowskiego (1794-1857).