Kamienie w ogrodzie mają wpływ na zakwaszanie lub odkwaszanie ziemi. To zjawisko naturalne! Odczyn kamieni jest różny, np. granit to skała kwaśna.
Zjawisko zakwaszania i odkwaszania wody przez kamienie jest bardzo dobrze znane akwarystom. Jeśli do wody w akwarium włoży się przypadkowy kamień do dekoracji, pH wody może się bardzo szybko zmienić tak, że rybki chorują i giną. To samo zjawisko, pod wpływem wody (deszcz, śnieg, podlewanie) zachodzi w ogrodach.
Odczyn kamieni ma wpływ na otoczenie, czyli na ziemię i rośliny. Dotyczy to zarówno kamieni naturalnych, jak i sztucznych. Jak duży jest to wpływ, zależy od rodzaju kamieni oraz ich ilości.
W ogrodzie kamienie to najczęściej:
- Dekoracja, np. na skalnikach
- Murki
- Oczka wodne i fontanny
- Ścieżki i podjazdy
- Obramowania rabat
- Rzeźby ogrodowe
Jaki jest odczyn kamieni
Odczyn kamieni naturalnych i sztucznych zależy od ich składu. Problem w tym, że skał jest tak dużo, że nikt – oprócz geologów – nie jest w stanie ich rozpoznać ani zapamiętać nazw, a tym bardziej znać skład chemiczny. Nie ma znaczenia, czy kamień jest duży, w odłamkach, czy to drobne kamyki.
Poza tym w ogrodach bardzo często wykorzystuje się tak zwane kamienie polne, które przed wiekami przyniosły lodowce z odległych zakątków świata. Każdy taki kamień jest inny pod względem chemicznym. Podobnie jest z kamieniami sztucznymi, do których należą np. keramzyt, sztuczny piaskowiec czy beton.
Odczyn kamieni może być:
- Kwaśny – np. granit, kwarc, porfir.
- Zasadowy (alkaliczny) – np. bazalt, dolomit, marmur, piaskowiec wapienny, trawertyn, wapień.
- Obojętny – m.in. niektóre piaskowce, kamienie polne, sjenit, kamienie sztuczne.
Uwaga! Podany wyżej podział jest orientacyjny. Bardzo często kamienie zawierają domieszki, które powodują, że ich odczyn jest inny. Tak jest np. z bazaltem, który często ma odczyn zasadowy lecz może też być obojętny.
Kamienie a rośliny
Na odczyn kamieni najbardziej są wrażliwe rośliny, które rosną dobrze tylko w kwaśnej ziemi albo jedynie w zasadowej (alkalicznej). Przykładowo, lawenda zawsze będzie źle rosła obok ścieżki z granitu lub porfiru. Różaneczniki zaś będą rachityczne, gdy zostaną posadze przy ścieżce z wapienia lub bazaltu.
Dobór kamieni do ogrodu tylko na pozór wydaje się prosty. Najczęściej bowiem bierze się pod uwagę jego kolor, kształt, trwałość. Często to także kwestia mody, czy chęć podkreślenia luksusowego charakteru ogrodu.
Oto ogólne zasady doboru kamieni do ogrodu, aby odczyn kamieni nie sprawił niemiłych niespodzianek:
- Kamienie o odczynie zasadowym – obok nich korzystnie sadzić rośliny, które preferują odczyn zasadowy (alkaliczny), np. lawenda, sasanka, wawrzynek wilczełyko.
- Kamienie o odczynie kwaśnym – obok nich dobrze rosną rośliny kwasolubne, jak azalia, magnolia, różanecznik, wrzos, wrzosiec, żarnowiec.
- Kamienie o odczynie obojętnym – w ich towarzystwie dobrze rośnie większość roślin ogrodowych.
- Wrzosowiska – sadzi się na nich wyłącznie rośliny kwasolubne. Dlatego odczyn kamieni też musi być kwaśny. Bardzo dobre są np. granit, kwarc i porfir.
- Skalniaki – zwykle sadzi się na nich rośliny o różnych wymaganiach, niekoniecznie wrażliwe na odczyn ziemi. Używać można np. kamieni polnych. Jeśli na skalniku posadzi się pojedyncze rośliny kwasolubne, jak azalię wrzos czy wrzosiec, obok nich korzystnie jest położyć kamień o odczynie kwaśnym, np. granit (może być jedna sztuka). I odwrotnie: jeśli na skalniku sadzi się pojedyncze rośliny lubiące zasadową ziemię, np. lawendę, warto obok położyć kamień o odczynie zasadowym, np. marmur (może być odłamek z remontu np. łazienki).
- Ścieżki i podjazdy – tak duże powierzchnie wykończone kamieniem mogą w istotny sposób zmieniać odczyn ziemi. Obok powierzchni wybrukowanych np. granitem (ma odczyn kwaśny) dobrze rosną rośliny kwasolubne, m.in. azalie, hortensje, magnolie, różaneczniki.
- Oczka wodne – dobór kamieni jest szczególnie trudny, zwłaszcza jeśli w oczku wodnym jest woda stojąca. Ryzykowne są eksperymenty z kamieniami nie występującymi w danej okolicy. Warto zasięgnąć opinii fachowca specjalizującego się w zakładaniu oczek wodnych albo doświadczonego akwarysty.