Długo i obficie kwitnie. Niecierpek nowogwinejski nadaje się do uprawy w donicach, skrzynkach i gruncie. Lubi stanowiska półcieniste.

Inne nazwy: Impatiens hawkeri, Niecierpek New Guinea

Pochodzenie: Papua-Nowa Gwinea

Ten piękny kwiat został odkryty przez brytyjskiego porucznika J.D. Hawkera w 1884 roku (od jego nazwiska pochodzi łacińska nazwa niecierpka nowogwinejskiego). Pierwsze okazy posadzono ekrótve po odkryciu w Adelaide Botanic Garden w Australii.

Aż do lat 70. XX wieku niecierpek nowogwinejski był praktycznie nieznany w innych częściach świata.

Cechy: bylina, ale zwykle uprawiana jako roślina jednoroczna

Wysokość: 30-50 cm

W naturalnym środowisku dorasta nawet do około 100 cm.

Kwiaty: białe, różowe, pomarańczowe, czerwone i wielobarwne; pojedyncze

W porównaniu do innych gatunków niecierpków jego kwiaty są wyjątkowe duże. Mają po około 5 cm średnicy. Bardzo długo kwietnie – od maja aż do przymrozków.

Zapach: niewyczuwalny

Liście: ciemnozielone lub pstre (biało-zielone i żółto-zielone)

Rozmnażanie: nasiona i sadzonki wierzchołkowe

Nasiona – siew w marcu lub kwietniu (III-IV) do skrzynek w ogrzewanych pomieszczeniach.;
Sadzonki wierzchołkowe – sadzi się w marcu (III) od razu do ziemi. Szybko się ukorzeniają.

Uwaga! Najwygodniej kupować w maju lub czerwcu rozsadę.

Cięcie: uszczykiwanie wierzchołków

Lepiej się rozkrzewiają, jeśli uszczykuje się im wierzchołki (palcami lub nożyczkami). Zabieg jest najbardziej skuteczny wiosną.

Nowe odmiany mają naturalną tendencję do rozkrzewiania się bez uszczykiwania.

Stanowisko: półcień lub słoneczne (lecz nie w pełnym słońcu)

Przeznaczenie: skrzynki balkonowe i tarasowe, rabaty dywanowe, wiszące donice, obwódki kwietników

Ziemia: żyzna, przepuszczalna, lekka wilgotna; odczyn zbliżony do obojętnego (około pH 7)

Nadaje się również do uprawy hydroponicznej.

Przesadzanie: co roku

Niecierpków nowogwinejskich lepiej wcale nie przesadzać lecz co roku odmładzać z sadzonek. Zimą bowiem tracą ładny pokrój (trzeba je przyciąć). Młode niecierpki rosną bardzo szybko.

Podlewanie: umiarkowane

Lubi lekko wilgotną ziemię, ale należy unikać zalewania korzeni (zwłaszcza częstego). Na brak wody reaguje więdnięciem. Po przesuszeniu potrafi się regenerować, lecz może częściowo stracić ładny wygląd.

Nawożenie: co tydzień od kwietnia do września (IV-IX)

Polecane są nawozy do kwiatów doniczkowych ozdobnych z kwiatów.

Odporność na mróz: brak

Niecierpki nowogwinejskie giną w niskiej temperaturze. Najlepiej kwitną w temperaturze około 20 stopni Celsjusza, ale tolerują upały.

Zimą przechowuje się tylko rośliny mateczne. Najlepsze są pomieszczenia słabo ogrzewane (10-16 stopni Celsjusza).

Źle znoszą zimowanie w ciepłych, suchych mieszkaniach. Tracą wtedy liście, schną. Są częściej atakowane przez szkodniki. Jeżeli niecierpkom nie można zapewnić odpowiedniego pomieszczenia na zimę, wygodniej jest kupować w maju lub czerwcu rozsadę z pąkami kwiatowymi.

Choroby i szkodniki: odporny

Choruje rzadko. Powodem złej kondycji jest zwykle nadmierne podlewanie lub jego brak.

Ze szkodników – zwłaszcza w okresie zimowym, podczas przechowywania w mieszkaniu – niecierpki atakują przędziorki i wciornastki.

Ciekawe odmiany niecierpków nowogwinejskich:

Magnum Hot Pink – kwiaty różowe; liście zielone
Paradise Dark Moyo – kwiaty różowe z białymi oczkami; liście zielone
Paradise Torito – kwiaty czerwone; liście zielone
Petticoat Cherry Blossom – kwiaty jasnoróżowe z ciemnożóżowymi oczkami; liście zielone
Tropical Salmon – kwiaty pomarańczowe; liście żółto-zielone
Tropical White – kwiaty białe; liście żółto-zielone

Warto wiedzieć

Nazwa łacińska niecierpka nowogwinejskiego – Impatiens hawkeri – upamiętnia jego odkrywcę porucznika J.D. Hawkera. Po raz pierwszy ten kwiat został opisany w 1886 roku.
Niecierpek nowogwinejski był praktycznie nieznany do 1970 roku. Wtedy zainteresowali się nim H.F. Winters i J.J.Higgins z amerykańskiej ekspedycji do Papui-Nowej Gwinei Agricultural Reaserch Service USDA oraz Longwoog Foundation. Po dwóch latach kwarantanny wyhodowano w USA pierwsze odmiany. Obecnie jest ich mnóstwo i ciągle są ulepszane (np. mają bardziej zwarty pokrój, więcej kwiatów, są odporniejsze na wiatr, deszcz, upał). Niecierpki nowogwinejskie sadzi się powszechnie m.in. w Europie i Ameryce Północnej.
W Polsce niecierpki nowogwinejskie stały się popularne dopiero w latach 90. XX wieku.
Oprócz niecierpka nowogwinejskiego uprawiane są także m.in. niecierpek balsamina (Impatients balsamina), niecierpek waleriana (Impatiens walleriana) oraz ich krzyżówki.