Słaby plon, gorzkawy smak orzechów i jasnozielone liście to objawy zagłodzenia drzewa. Nawożenie starych orzechów włoskich jest konieczne.

Orzech włoski (Juglans regia) ma duże wymagania pokarmowe. Stare orzechy są najbardziej żarłocze po mroźnej zimie, obfitym owocowaniu, deszczowej wiośnie.

Jeśli stary orzech włoski nie jest zasilany, słabo owocuje, często co drugi rok. Poza tym orzechy z takich drzew mają mniejsze jądra, a na nich grubsze skórki. Przez to są bardziej gorzkawe, co psuje smak. Drzewa częściej atakuje antraknoza.

Nawożenie starych orzechów włoskich jest niezbędne. Używać można zarówno nawozów naturalnych, jak i sztucznych (mineralnych).

Uwaga! W amatorskiej uprawie orzecha włoskiego trzeba bardzo uważać z nawozami azotowymi. Jeśli orzech rośnie na nawożonym trawniku, lepiej nie używać ich wcale.

Nadmiar azotu powoduje, że orzech włoski:

• Łatwiej przemarza
• Częściej jest atakowany przez mszyce
• Bardziej jest jest podatny na bakteryjną zgorzel

Dlatego do nawożenia starych orzechów bezpieczniej używać nawozów zawierających mało azotu.

Nawożenie starych orzechów włoskich należy rozłożyć w sezonie na kilka razy:

1. Kwiecień

W obrębie korony orzecha włoskiego (w środkowej części oraz na obrzeżach), rozsypać nawóz (wiadro 10-litrowe na 2-3 metry kwadratowe). To mogą być nawozy naturalne, np. kompost. Jeśli nawozu naturalnego nie można rozsypać, np. z powodu zagospodarowania terenu – patrz punkt 2.

Do nawożenia starych orzechów włoskich można też wiosną używać nawozów sztucznych (mineralnych) zawierających dużo fosforu i potasu, a mało azotu, np. do pomidorów, drzew owocowych, pelargonii. Dawki powinny być zawsze małe. Przykładowo, w przypadku nawozów sypkich nie więcej niż płaska łyżka stołowa na metr kwadratowy obrysu korony.

Dawki trzeba zmniejszyć, jeśli orzech włoski rośnie na nawożonym trawniku albo obok klombu z nawożonymi kwiatami.

Uwaga! Nawozów nie należy rozsypywać przy pniu lecz w obrysie korony orzecha. Przy pniu ich wykorzystanie przez orzech jest słabe.

2. Maj lub czerwiec

Nawożenie starych orzechów włoskich w maju i czerwcu (V-VI) wykonuje się do dołków. Najlepsze są nawozy długo działające, zawierające próchnicę. Świetny do tego celu jest kompost (może być uniwersalny lub z liści orzecha włoskiego) z małym dodatkiem popiołu drzewnego (np. z kominka lub ogniska) czy mączki rogowej.

Dołki wykopuje się WYŁĄCZNIE w obrysie środkowej i zewnętrznej części korony (nigdy blisko pnia). Ich głębokość powinna wynosić 30-40 cm. Ziemię usuwa się i wsypuje kompost. Można dołki robić pod trawnikiem (darń wykrawa się nożem, a potem kładzie z powrotem na dołek wypełniony kompostem). Co roku pod starym orzechem robi się kilka lub kilkanaście dołków z nawozem.

3. Lipiec (ostatnie dni) lub sierpień (pierwsze dni)

Nawożenie starych orzechów włoskich latem jest potrzebne, jeśli drzewo nie było zasilone, jak w punktach 1 i 2. Warto je także wykonać, jeżeli stary orzech włoski jest obsypany owocami albo wręcz odwrotnie – zagłodzony, wcale lub dawno nie nawożony. NIGDY nie wolno nawozić orzecha włoskiego zbyt obficie. Orzech włoski jest żarłoczny, ale jednocześnie wrażliwy na zasolenie z powodu przenawożenia.

Warto wiedzieć

• Jak rozpoznać, że orzech włoski jest zagłodzony? Takie drzewo ma jasnozielone, małe liście. Poza tym słabo owocuje, a orzechy są gorzkawe, jak wysuszone. Wiosną na liściach zagłodzonych orzechów włoskich nie ma mszyc.