Jego różowe kwiaty wyglądają jak różyczki z bibuły. Migdałowiec trójklapowy kwitnie na przełomie kwietnia i maja.
Inne nazwy: Amygdalus triloba, Migdałek trójklapowy, Prunus tribola
Pochodzenie: Azja
W naturze migdałowce trójklapowe rosną m.in. w Chinach i Korei Południowej.
Wysokość: 1-2 m (w zależności od cięcia)
Szerokość: 1 m (w zależności od cięcia)
Występuje w dwóch formach: krzaczastej oraz na pniu. Formy pienne są trudniejsze w uprawie.
Kwitnienie: kwiecień – maj (IV-V)
Kwiaty: różowe; półpełne i pełne (w zależności od odmiany)
Kwitnienie jest bardzo obfite. Kwiaty rozwijają się przed liśćmi. Przypominają kształtem różyczki z bibuły.
Zapach: delikatny, przyjemny
Owoce: bez wartości dekoracyjnej
Liście: zielone
Zastosowanie: pojedynczy egzemplarz w wyeksponowanym miejscu (zwłaszcza egzemplarze szczepione na pniach), grupy krzewów, kompozycje kolorystyczne, bukiety
Formy krzewiaste migdałków trójklapowych często sadzone są z takimi roślinami jak np. forsycja pośrednia (zakwita wcześniej) oraz krzewuszka cudowna (zakwita później).
Gałązki migdałków można ścinać na bukiety. Nadają się też do pędzenia (od stycznia).
Stanowisko: słoneczne
Gleba: przeciętna, próchnicza; odczyn od kwaśnego do zasadowego (pH około 5-8)
Podlewanie: umiarkowane – młode rośliny, jedynie w czasie suszy – starsze
Nawożenie: kwiecień i czerwiec (IV) oraz sierpień – październik (VIII-X)
W kwietniu i czerwcu najlepiej używać nawozu wieloskładnikowego do krzewów kwitnących.
Jesienią zaś należy używać nawozów jesiennych (nie zawierają azotu).
Rozmnażanie: szczepienie, odrosty korzeniowe, odkłady
Cięcie: po kwitnieniu, czyli przełom maja i czerwca (V-VI)
W przypadku form krzewiastych ściąć można od 1/3 do połowy pędów. Migdałki na pniu przycina się 15-20 cm powyżej miejsca szczepienia tak, aby uformować kształt korony zbliżony do kuli.
Nie należy opóźniać terminu cięcia, gdyż migdałowce zawiązują pąki kwiatowe latem w roku poprzedzającym kwitnienie. Zbyt późne cięcie to mniej kwiatów w następnym roku.
Cięcie zapobiega też zamieraniu gałązek migdałowców, zwłaszcza szczepionych na pniach.
Systematycznie – o różnych porach roku – trzeba wycinać pędy wyrastające z pnia migdałów szczepionych. To zwykle ałycza, która z czasem może zagłuszyć szlachetną odmianę zaszczepioną na górze pnia.
Wytrzymałość na mróz: dobra
Formy krzewiaste nie potrzebują ochrony na zimę. Okryć warto migdałki szczepione na pniach (tylko część zaszczepioną). Polecana jest agrowłóknina zimowa.
Choroby i szkodniki: odporny
Migdałki trójklapowe bywają atakowane czasem przez mszyce. Najgroźniejszą chorobą jest brunatna zgnilizna drzew pestkowych. Jej objawy to gwałtowne brunatnienie i zamieranie kwiatów oraz młodych pędów. To choroba grzybowa występująca zwłaszcza wtedy, gdy wiosna jest deszczowa. Pomaga oprysk np. preparatem Switch 62,5 WG (przed i w czasie kwitnienia oraz po cięciu po kwitnieniu). Zastosować też można preparat Polyversum WP zawierający pożyteczne grzyby, które pasożytują na grzybach chorobotwórczych.
Jednym ze sposobów zapobiegania chorobom migdałków jest coroczne cięcie po kwitnieniu oraz wygrabianie i usuwanie opadłych liści.
Ciekawe odmiany migdałowców trójklapowych
- Multiplex – kwiaty różowe, pełne
- Rosenmund – kwiaty różowe, półpełne
Warto wiedzieć
- W polskich ogrodach – oprócz migdałowca trójklapowego – uprawiane są także migdałowiec pospolity (Prunus dulcis) oraz migdałowiec karłowaty (Prunus tenella).