Ma pojedyncze, fioletowe kwiaty. Lilak pospolity Hugo de Vries pięknie pachnie. Rośnie zdrowo. Jest odporny na mróz. To stara odmiana z 1927 roku.
Inne nazwy: bez Hugo de Vries, lilak Hugo de Vries, lilak turecki Hugo de Vries, Syringa vulgaris Hugo de Vries
Pochodzenie: 1927 rok (Holandia)
Hodowca: K. Keessen
Wysokość: 2-5 m (w zależności od cięcia)
Bez Hugo de Vries osiąga pełną wysokość po co najmniej 15-20 latach. Jego wielkość można korygować cięciem.
Szerokość: 2-4 m (w zależności od cięcia)
Kwitnienie: maj (V)
Kwiaty: fioletowe, pojedyncze
Kwiatostany są duże, grube, sztywne.
Zapach: średnio mocny, bardzo piękny
Owoce: bez wartości dekoracyjnej
Liście: zielone
Zastosowanie: pojedynczy egzemplarz lub grupa w wyeksponowanych miejscach, na kwiat cięty
Kwiaty lilaków Hugo de Vries nadają się do bukietów. Cięcie sprawia, że mają więcej kwiatów w kolejnych latach.
Stanowisko: słoneczne
Gleba: żyzna (pH około 6-7)
Lilaki Hugo de Vries tolerują też ziemię przeciętną. Mają wtedy jednak mniejsze kwiatostany.
Podlewanie: umiarkowane – młode rośliny, tylko w czasie suszy – starsze
Bzy nie lubią zalewania korzeni.
Nawożenie: kwiecień (IV)
Używać można nawozu wieloskładnikowego do krzewów kwitnących – z dużą ilością fosforu i potasu. Może to być nawóz o wolnym działaniu, najlepiej 3 miesiące.
Lilaki bardzo młode (2-3 lata od posadzenia) nie potrzebują nawożenia.
Rozmnażanie: szczepienie i odkłady
Cięcie: po kwitnieniu, czyli początek czerwca (VI)
Po kwitnieniu ściąć trzeba wszystkie przekwitnięte kwiatostany, razem z pędami (1/3 długości).
Nie należy opóźniać terminu cięcia, gdyż bez Hugo de Vries tworzy pąki kwiatowe latem w roku poprzedzającym kwitnienie.
Za późne cięcie to brak kwiatów lub słabe kwitnienie.
Więcej o cięciu lilaków CZYTAJ TUTAJ
Co kilka lat korzystnie jest zrobić cięcie prześwietlające. Zaniedbanym bzom potrzebne jest cięcie odmładzające.
Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra
Choroby i szkodniki: odmiana odporna
Ciekawostki
- Lilak pospolity Hugo de Vries pochodzi z holenderskiej hodowli K. Keessen.
- Jego nazwa upamiętnia Hugo de Vries (1848-1935) – holenderskiego botanika i genetyka. Pasją tego naukowca była tematyka dziedziczenia oraz mutacje.
