To świetny krzew na żywopłoty. Ligustr pospolity jest niewymagający i lubi cięcie. Ma ładnie pachnące kwiaty. Nie przemarza.
Cechy: krzew
Inne nazwy: Ligustrum vulgare, Ptasi dziób
Wysokość: 1-3 m
Szerokość: 1-2 m
Większość ligustrów pospolitych dorasta do 2-3 m wysokości. Są też odmiany karłowe – o wysokości tylko około 1 m.
Ligustr pospolity rośnie dość szybko. Jego wymiary można bardzo łatwo korygować cięciem. Znosi je świetnie.
Kwitnienie: maj – czerwiec (V-VI)
Kwiaty: białe lub kremowobiałe; zebrane w kwiatostany
Ligustr pospolity ma kwiaty bardzo podobne lilaków (bzów). Są jasne i z daleka mało widoczne.
Zapach: piękny; średnio mocny
Ligustr pospolity pachnie podobnie jak lilaki (bzy).
Owoce: czarne
Liście: zielone lub żółto-zielone (w zależności od odmiany); opadają na zimę
Zastosowanie: żywopłoty cięte i niecięte, żywe rzeźby ogrodowe, ogrody zacienione, osłony przed ulicznym hałasem i kurzem oraz śniegiem
Ligustr pospolity to jeden z najlepszych krzewów na żywopłoty. Jest niewymagający, łatwy w uprawie i lubi cięcie. Doskonale znosi miejskie zanieczyszczenia i posypywanie chodników solą.
Stanowisko: słoneczne lub półcień
Ligustr pospolity jest niewymagający co do stanowiska. Bardzo dobrze rośnie także pod dużymi drzewami. W półcieniu jest mniej gęsty, zwłaszcza na dole.
Gleba: słaba lub przeciętna, najlepiej piaszczysta lekka; odczyn od kwaśnego do zasadowego (pH 5,5-8)
Podlewanie: młode rośliny – po posadzeniu, starsze – tylko w czasie suszy
Ligustr pospolity bardzo dobrze znosi przesuszenie. Nie potrzebuje systematycznego podlewania.
Nawożenie: kwiecień (IV)
Polecane są nawozy wieloskładnikowe do krzewów ozdobnych z liści albo uniwersalne.
Nawożenia nie potrzebują ligustry pospolite bardzo młode (2-3 lata od posadzenia).
Rozmnażanie: odkłady, sadzonki, odrosty korzeniowe
Ligustr pospolity najłatwiej rozmnaża się z odkładów i odrostów korzeniowych.
Cięcie: żywopłoty – od marca do września (III-IX); jeśli kwiatów ma być dużo w następnym roku – tylko po kwitnieniu, czyli czerwiec – lipiec (VI-VII)
Ligustry warto przycinać co roku, zwłaszcza w żywopłotach. Dzięki temu są gęściejsze. Łatwiej też zapanować nad ich rozmiarami.
Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra
Ligustr pospolity jest odporny na największe mrozy. Nie potrzebuje żadnej ochrony.
Choroby i szkodniki: odporny
Ligustr pospolity rzadko sprawia problemy. Ze szkodników mogą ją atakować mszyce.
Ciekawe odmiany ligustra pospolitego
- Antrovirens – wysokość około 2 m
- Aureum – wysokość około 3 m
- Lodense – wysokość około 1 m
Warto wiedzieć
- W Polsce ligustr pospolity jest uprawiany od wieków jak krzew ozdobny. Został wymieniony m.in. w „Katalogu Drzew, Krzewów, Roślin i Kwiatów” w książce Izabeli Czartoryskiej (1746-1835) „Myśli różne o sposobie zakładania ogrodów” z 1805 r. Za jej czasów ligustr był znany jako ptasi dziób.
- Dawniej ligustr pospolity był używany do barwienia tkanin: na żółto (kora i liście) oraz na niebiesko (owoce).
- Wszystkie części ligustrów zawierają m.in. ligulinę i ligustrynę. Ich zjedzenie może spowodować zatrucie. Objawy to np. wymioty, biegunka, ból brzucha, problemy z krążeniem.
