Obficie plonuje i ma bardzo smaczne owoce. Jabłoń Ontario to stara, zimowa odmiana kanadyjska. Dobrze znosi mróz.
Inne nazwy: Ontarioapfel
Pochodzenie: 1874 rok (Kanada)
Dojrzewanie: październik – kwiecień (X-IV)
To odmiana zimowa. Od razu po zbiorze jabłka Ontario są lekko cierpkie i nadają się ewentualnie tylko do ciast oraz na sok. Do jedzenia na surowo są najlepsze dopiero po kilku tygodniach leżakowania w chłodnym miejscu (zwłaszcza od stycznia). Wtedy stają się lepiej wybarwione, słodkie i wyjątkowo smaczne. W dobrych warunkach przechowują się do kwietnia (IV).
Owoce: średniej wielkości i duże; lekko żebrowane, spłaszczone; żółto-czerwone, ze smugowatym rumieńcem, który może obejmować nawet prawie cały owoc (jeśli owoce miały dużo słońca); skórka gładka; miąższ biały z delikatnym odcieniem zielonym, słodki, soczysty, chrupiący, bardzo smaczny; jabłka zawierają dużo witaminy C
Jabłka Ontario są bardzo ładne z wyglądu i pyszne, ale dość łatwo się obijają, co jest wadą tej odmiany. Źle znoszą transport.
Nadają się dla alergików.
Przeznaczenie: owoce deserowe, do ciast, na kompoty i sok
Podczas gotowania i pieczenia jabłka Ontario zachowują kształt.
Gleba: żyzna; lekko kwaśna (idealne pH 6,2-6,7)
Stanowisko: słoneczne
Drzewa osiągają duże rozmiary. Plonują obficie, ale często co drugi rok. Szybko wchodzą w okres owocowania. Możne je kształtować, np. przy murach i szpalerach. Do takiego prowadzenia Ontario zachęcał w książce „O sadownictwie i ogrodnictwie” z 1919 roku Szymon Świtaj – instruktor ogrodnictwa przy Patronacie Kółek Rolniczych na Wielkie Księstwo Poznańskie.
Odporność: bardzo dobra
To odmiana odporna na mróz (do minus 30 stopni Celsjusza), wysuszający zimowy wiatr (odczuwalne do minus 40 stopni Celsjusza) i upały – taki klimat jest w Ontario, skąd pochodzi. Na przymrozki są odporne także kwiaty Ontario (ich zaletą jest też ładny zapach).
Ma dobrą odporność na choroby. Czasem jabłonka może być porażana przez parcha.
Zapylacze: Alkmene, Golden Delicious, Ingrid Marie, James Grieve, Jonathan, Kantówka Gdańska, Koksa Pomarańczowa, Królowa Renet, Pepina Linneusza, Pepina Parkera, Reneta Baumanna, Reneta Szampańska
Ciekawostki
- Jabłoń Ontario wyhodował imigrant Charles Arnold (1818-1883). Przyjechał on do miejscowości Paris w regionie Ontario – jako nastolatek – z miejscowości Bedfordshire w Anglii. Zaczytywał się w książkach Karola Darwina. Zanim skończył 30 lat kupił ziemię, założył własną szkółkę i zdobył renomę nie tylko w Kanadzie. Był wielkim pasjonatem nowych odmian roślin. Osobiście krzyżował różne odmiany i gatunki, by stworzyć zboża, owoce i warzywa bardziej odporne oraz smaczniejsze. Dzięki niemu powstały m.in. nowe odmiany grochu, pszenicy, jabłoni (wśród nich Ontario), malin, truskawek, winorośli. Jego groch American Wonder zdobył tak duże uznanie, że zapłacono mu 2000 dolarów za wyłączność na sprzedaż. Wówczas była to suma ogromna.
Dom Charlsa Arnolda nadal istnieje. Znajduje się przy ulicy Arnold – od nazwiska słynnego ogrodnika – w miejscowości Paris w Ontario (Kanada).
- Rodzice odmiany Ontario to Northen Spy i Wagener. Nazwa Ontario upamiętnia prowincję Kanady, w której została wyhodowana jabłonka Ontario.
- W literaturze polskiej pierwsza wzmianka o jabłoni Ontario pojawiła się prawdopodobnie w 1900 roku. Magazyn „Ogrodnik Polski” w artykule pt. „Nowe jabłka” zanotował o Ontario:
„Drzewo rośnie silnie i podatne na każdą formę oraz bardzo płodne. Owoc smaczny”.
- Tuż przed II wojną światową drzewka Ontario można było kupić w całej Polsce. Odmiana figurowała w „Cenniku szkółek drzew i krzewów owocowych, ozdobnych i bylin Juliana hr. Brunickiego” na sezon 1938-1939.
Źródło:
- Wiedza własna
- Apple Culture, Bulletin 144, Ontario Agricultural College and Experimental Farm, H.L. Hutt, 1905 rok
- Cennik szkółek drzew i krzewów owocowych, ozdobnych i bylin Juliana br. Brunickiego, 1938-1939
- Researching Historic Gardens and Landscapes. Edwinna von Baeyer
- Ogrodnik Polski, 1900 rok
- O sadownictwie i ogrodnictwie, Szymon Świtaj, 1919 rok