To stara odmiana z XVIII wieku. Jabłoń Królowa Renet jest niewybredna co do gleby i odporna na choroby. Młode drzewka trzeba okrywać na zimę, by nie zmarzły.

Jabłoń Królowa Renet – rysunek z książki „Deutsche Pomologie” Wilhelma Lauche z 1882-1883, ze zborów biblioteki Wageningen UR. Ta odmiana znana jest na świecie pod około 100 nazwami. W Polsce bywa też często nazywana jabłoń Złota Reneta lub – rzadziej – Złota Parmena Angielska.

Inne nazwy: Englische Winter Gold Parmaene, Englische Winter Gold Pearmain, English Winter Golden Pear, George I, George II, Gold Parmaene, Gold Parmane, Golden Winter Pearmain, Goldparmane, Goldreinette, Guld Pearmain, Gullparman, Hampshire Golden Pippin, Hampshire King of the Pippins, Hampshire Yellow, Hampshire Yellow Golden Pippin, Herzogs Reinette, Jones, Jones Southampton Pippin, King of Pippins, King of the Pippins, King Pippin, Orange Pearmain, Parm reinette, Parmain d’Or, Parmain Doree, Parmena Zlata, Parmena Zlata Zimna, Pearmain Dorata, Prince of Pippins, Queen of the Pippins, Regina delle Renette, Reine des Reinettes, Seek no Farther, The King of Pippins, Ventinus Ellacott, Winter Goldparmane, Winter Pearmain, Wintergoldparmane, Zlatna Parmena, Złota Parmena Angielska, Złota Reneta

Jabłoń Królowa Renet jest znana w różnych krajach pod około 100 nazwami(!). Te wymienione powyżej są najpopularniejsze. Pierwsza, oryginalna nazwa, którą jej nadano, to najprawdopodobniej The King of the Pippins.

Pochodzenie: XVIII wiek (prawdopodobnie Anglia lub Francja)

Dojrzewanie: październik-marzec (X-III)

Jabłoń Królowa Renet to odmiana typu zimowego. Jej jabłka dobrze się przechowują aż do marca (III), a w dobrych warunkach – jeszcze dłużej.

Owoce: średniej wielkości (średnica około 6-8 cm); okrągłe; złocistożółte z mocnym rumieńcem, miejscami smugowatym; skórka gładka i błyszcząca; miąższ żółtobiały, soczysty, jędrny, bardzo smaczny; ładny zapach

Przeznaczenie: odmiana deserowa, do jedzenia na surowo, oraz na przetwory, cydr i do ciast

Przekrojone jabłko Królowa Renet. Fot. Niepodlewam

Gleba: odmiana niewybredna, ale najlepsza jest ziemia piaszczysta, lekko kwaśna (idealne pH 6,2-6,7)

Jabłoń Królowa Renet jest wyjątkowo tolerancyjna co do gleby. Rośnie nawet na glebie gliniastej. Lubi obfite nawożenie.

Stanowisko: słoneczne, znosi półcień

Jabłonie odmiany Królowa Renet lubią otwarte stanowiska, gdzie jest lekki przewiew. Wtedy zdrowiej rosną. Owoce są odporne na opadnie pod wpływem wiatru. Kiedyś Królowe Renet były sadzone wzdłuż dróg.

Odporność: dobra; młode drzewka trzeba zabezpieczać przed mrozem

Ogólnie jabłoń Królowa Renet rośnie zdrowo, ale może przemarzać. W wilgotne lata bywa lekko atakowana przez choroby grzybowe, zwłaszcza na stanowiskach mało przewiewnych. Jej odporność na parcha i mączniaka jest dobra i podobna jak np. jabłoni Ananas Berżenicki, Cesarz Wilhelm, Grafsztynek Inflancki, Grochówka Wielka, Piękna z Rept, Kosztela, Książę Albrecht Pruski.

Drzewo osiąga średnie rozmiary. Kształt korony przypomina odwrócony stożek. Kwitnie średnio późno, dlatego kwiaty rzadko przemarzają. Obficie plonuje, ale nie zawsze co roku.

Gdy jabłoń Królowa Renet jest posadzona w polu, na młode drzewka warto zakładać opaski ochronne przeciw zającom. Kora jabłoni Królowa Renet tej odmiany jest dla nich wyjątkowa smaczna.

Zapylacze: Cortland, Elstar, Fuji, Koksa Pomarańczowa, Golden Delicious, Idared, Jonathan, James Grieve, Jonathan, Maigold, Red Delicious

Uwaga! Jabłoń Królowa Renet potrafi się zapylać także własnym pyłkiem (muszą go przenieść np. pszczoły). Jednak owoce są ładniejsze i jest ich więcej, gdy pyłek był innej odmiany.

Jabłoń Królowa Renet może być zapylana własnym pyłkiem. Jednak owoce są ładniejsze, gdy pyłek pochodzi z innych odmian jabłoni. Fot. Niepodlewam

Ciekawostki

W XIX wieku mawiano: „Jeśli musisz posadzić jedną jabłoń, posadź jabłoń Królowa Renet”. To odmiana niewybredna, zdrowo rosnąca i potrafiąca się zapylać (częściowo) własnym pyłkiem.

Jabłoń Królowa Renet została odkryta pod koniec XVIII wieku w angielskim Brompton (dziś dzielnica Londynu w Wielkiej Brytanii). Niewykluczone jednak, że odmiana była przywieziona wcześniej z Francji.

„Owoc trwa do marca i należy do najpiękniejszych, doskonały dla stołu, do gotowania i dla targu (może najlepszy w kompocie)” – tak jabłoń Królowa Renet opisano w książce „Ogród szkolny” z 1889 roku.

Jabłoń Królowa Renet była polecana do uprawy na ziemiach polskich przez IV Zjazd Owocoznawców, który odbył się w 1909 roku w Częstochowie.

O innych starych odmianach jabłoni CZYTAJ TUTAJ

Źródło:
*wiedza własna
*„Sad i ogród owocowy” Edmund Jankowski, 1912 rok
*”Sadownictwo gospodarskie” Władysław Tyniecki, 1902 rok
*„Ogród szkolny” Franciszek Langauer i Eustachy Wołoszczak, 1889 rok
*”Deutsche Pomologie” Wilhelm Lauche, 1882-1883 rok

Publikacja rysunku z XIX wieku jabłoni Królowa Renet za zgodą biblioteki Wageningen UR w Holandii