Stara, odporna odmiana z XVIII wieku. Grusza Kapiomont jest dziś w Polsce bardzo rzadka, ale można ją kupić w Niemczech. Ma charakterystyczne, rdzawe owoce o korzennym smaku.

Inne nazwy: Aurore, Bera Kapiomonta, Beurre Aurore, Calebasse Vasse, Capiaumonts Butterbirne, Capiaumonts Herbs Butter Birne, Cartheuserin, De la Glaciere, Die Capiaumont, Kapiomant, Poire Aurore

Pochodzenie: przed 1787 rokiem (Belgia)

Dojrzewanie: październik (X)

Owoce: średniej wielkości (długość 6-8 cm); skórka dość gruba, szorstka, zielonożółta, a potem rdzawa, czasem z czerwonawym rumieńcem od słońca; miąższ żółtobiały, średnio miękki, lekko ziarnisty, charakterystycznie korzenny, najlepiej smakujący po obraniu ze skórki

Grusza Kapiomont szybko wchodzi w okres owocowania. Rodzi systematycznie i dużo owoców.

Przeznaczenie: owoce deserowe, do jedzenia na surowo, a także na przetwory

Gleba: żyzna, lekko wilgotna

Grusza Kapiomont lubi nawożenie.

Stanowisko: słoneczne

Drzewo rośnie średnio silnie, osiąga średnie rozmiary. Bardzo dobrze toleruje mocne cięcie.

Odporność: dobra

Grusza Kapiomont to odmiana odporna. Rośnie zdrowo.

Ciekawostki

• Grusza Kapiomont została odkryta w XVIII wieku w Belgii. Dokonał tego roku aptekarz B. Capiaumont. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1787 roku.

• W Polsce grusza Kapiomont nigdy nie była popularna, choć uprawiano ją zwłaszcza w XIX wieku. Najprawdopodobniej wpływ na to miały jej owoce, które nie są z wyglądu zbyt atrakcyjne. Poza tym mają nietypowy, korzenny smak. Dlatego to owoce dla smakoszy.

• Grusza Kapiomont to dziś wielki rarytas w Polsce. Można ją jednak kupić np. w Niemczech.

O innych starych, odpornych odmianach grusz CZYTAJ TUTAJ

Źródło:
*wiedza własna
*”Dwupostaciowość gruszek”, Edward Janczewski, 1899 rok
*”Deutsche Pomologie”, Wilchelm Lauche, 1882-1883 rok
*”Holenderski sad”, Groningen, J.B. Wolters, 1868 rok

Publikacja rysunku gruszy Kapiomont z XIX wieku za zgodą biblioteki Wageningen UR w Holandii