Grusza Bera Bosca – uprawa, odporność, zapylacze

Ma bardzo duże, pyszne owoce. Grusza Bera Bosca to stara odmiana, prawdopodobnie klasztorna. Nie jest wybredna, ale może przemarzać.

Grusza Bera Bosca – rysunek z książki „Deutsche Pomologie” Wilhelma Lauche z 1882-1883, ze zborów biblioteki Wageningen UR.

Inne nazwy: Bera Aleksander, Bera Boska, Beurre Bosc, Beurre d Apremont, Beurre de Humboldt, Beurre Rose, Bosc, Bosc`s Flaschenbirn, Canelle, Carafon de Bosc, Empereur Alexandre, Kaiser, Kaiser Alexander, Paradis d Automne

Pochodzenie: koniec XVIII wieku (Francja)

Dojrzewanie: październik-listopad (X-XI)

W chłodzie gruszki Bera Bosca mogą być przechowywane nawet do stycznia (I).

Owoce: bardzo duże (długość około 10 cm i szerokość 7 cm); kształt wysmukły; skórka najpierw jasnozielona, a w miarę dojrzewania owoców zielonożółta, mocno rdzawa, lekko szorstka, cienka; długi ogonek, często lekko zakrzywiony; miąższ biały, masłowy lecz jednocześnie chrupki , soczysty, bardzo słodki, delikatnie pachnący i migdałowy

Przekrojona gruszka Bera Bosca. Fot. Niepodlewam

Przeznaczenie: doskonałe owoce deserowe, a także do ciast

Jedna z polskich nazw to Bera Boska, która doskonale podkreśla „boski” smak owoców. W rzeczywistości nazwa Bera Bosca pochodzi od francuskiego nazwiska Bosc.

Gleba: piaszczysta

Grusza Bera Bosca nie lubi mieć mokro, ale źle znosi także suszę.

Stanowisko: słoneczne, toleruje półcień

Grusza Bera Bosca może być sadzona od południa, wschodu i zachodu.

Drzewo rośnie silnie. Owocuje po 7-8 latach.

Odporność: bardzo dobra na parcha; niezbyt odporna na mróz

Młode gruszki Bera Bosca wymagają okrycia na zimę. Jej mrozoodporność jest porównywalna np. do gruszy Bonkreta Williamsa

Zapylacze: Bera Hardego, Bonkreta Williamsa, Diuszesa Wczesna, Faworytka, Jozefinka, Konferencja, Lektjera, Lipcówka Kolorowa, Paryżanka, Wienneńska, Winiówka Francuska

Ciekawostki

Grusza Bera Bosca nosi nazwę na część francuskiego przyrodnika – był nim Louis Guillaume Bosc (1759-1828). Niewykluczone, że Bosc uratował tę odmianę z likwidowanego ogrodu zakonu kartuzów w Paryżu.

Grusza Bera Bosca jest znana pod wieloma nazwami. Jedna z nich to Bera Aleksander – nadana na cześć cara Aleksandra I Romanowa (1777-1825).

Grusza Bera Bosca jest obecnie uprawiana m.in. w cieplejszych rejonach Rosji i Ukrainy, USA, Gruzji, Niemczech, Francji. Jest szczególnie popularna w USA. Można ją kupić – pod nazwą Bosc – prawie w każdym sklepie w owocami.