W polskich ogrodach uprawia się różne gatunki hortensji. Ich wymagania nie są takie same. Różnią się m.in. odpornością na mróz i zapotrzebowaniem na światło.
Hortensje uprawiane w Polsce pochodzą z Ameryki Północnej oraz Azji. Niektóre są bardzo popularne, jak np. hortensja bukietowa, a inne to rzadkość, np. hortensja kosmata.
Gatunki hortensji mają podobne wymagania co do żyzności ziemi (powinna być zasobna), ale różni je preferowany odczyn gleby. Większość najlepiej rośnie w kwaśnej i lekko kwaśnej ziemi. Wyjątkiem jest hortensja dębolistna, która preferuje odczyn ziemi zbliżony do obojętnego.
Najbardziej gatunki hortensji różnią się pod względem mrozoodporności. Takie gatunki jak hortensja bukietowa czy hortensja krzewiasta są bardzo odporne na mróz. Niektóre, jak hortensja dębolistna, hortensja piłkowana i hortensja pnąca powinny być okrywane na zimę przez kilka lat od posadzenia, a potem dają sobie świetnie radę w polskim klimacie.
Przemarzać mogą hortensja ogrodowa i hortensja kosmata. Najlepiej sadzić je w miejscach zacisznych i okrywać np. agrowłókniną.
Hortensja bukietowa
Inna nazwa: Hydrangea paniculata
Pochodzenie: Azja
Wysokość: 2-3 m
Gleba: żyzna, próchnicza, lekko wilgotna; odczyn od bardzo kwaśnego do lekko kwaśnego (pH 4,5-6), ale toleruje też obojętny i zasadowy odczyn ziemi
Podlewanie: umiarkowane
Stanowisko: słoneczne, ewentualnie lekki półcień
Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra; nie potrzebuje okrywania na zimę
Hortensja dębolistna
Inna nazwa: Hydrangea quercifolia
Pochodzenie: Ameryka Północna
Wysokość: 1-3 m
Gleba: żyzna, próchnicza, lekko wilgotna; odczyn od lekko kwaśnego do lekko zasadowego (pH 6,5-7,2)
Podlewanie: umiarkowane
Stanowisko: półcień; toleruje słońce i cień
Wytrzymałość na mróz: dobra; tylko młode hortensje dębolistne warto okrywać na zimę
Hortensja kosmata
Inna nazwa: Hydrangea aspera
Pochodzenie: Azja
Wysokość: 2-3 m
Gleba: żyzna, próchnicza, lekko wilgotna; odczyn od bardzo kwaśnego do lekko kwaśnego (pH 4,5-6)
Podlewanie: umiarkowane
Stanowisko: półcień
Wytrzymałość na mróz: średnia; warto okryć na zimę, np. agrowłókniną
Hortensja krzewiasta
Inna nazwa: Hortensja drzewiasta, Hortensja drzewkowata, Hydrangea arborescens
Pochodzenie: Ameryka Północna
Wysokość: 1-2 m
Gleba: żyzna, próchnicza, lekko wilgotna; odczyn od bardzo kwaśnego do lekko kwaśnego (pH 4,5-6)
Podlewanie: umiarkowane
Stanowisko: półcień
Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra; nie potrzebuje okrywania na zimę
Hortensja ogrodowa
Inna nazwa: Hydrangea macrophylla
Pochodzenie: krzyżówki między różnymi gatunkami
Wysokość: 1-1,5 m
Gleba: żyzna, próchnicza, lekko wilgotna; odczyn bardzo kwaśny lub kwaśny (pH 4,5-6)
Podlewanie: umiarkowane
Stanowisko: półcień
Wytrzymałość na mróz: średnia lub dobra (w zależności od odmiany)
Hortensja piłkowana
Inna nazwa: Hydrangea serrata
Pochodzenie: Azja
Wysokość: 1-1,5 m
Gleba: żyzna, próchnicza, lekko wilgotna; odczyn bardzo kwaśny lub kwaśny (pH 4,5-6)
Podlewanie: umiarkowane
Stanowisko: półcień; toleruje słońce, ale jeśli ma wilgotną ziemię
Wytrzymałość na mróz: dobra; młode hortensje piłkowane warto okryć na zimę
Hortensja pnąca
Inne nazwy: Hydrangea anomala, Hydrangea petiolaris
Pochodzenie: Azja
Wysokość: do 20 m (to pnącze)
Gleba: żyzna, próchnicza, lekko wilgotna; odczyn od kwaśnego do lekko kwaśnego (pH 5-6,5)
Podlewanie: umiarkowane
Stanowisko: półcień; toleruje słońce i cień
Wytrzymałość na mróz: dobra; tylko młode hortensje pnące warto okryć na zimę
Warto wiedzieć
- Nazwa hortensja upamiętnia Nicole-Reine Lepaute (1723-1788), która była francuskim astronomem, a dla bliskich – Hortense. Przyjaźnił się z nią Philibert Commerson (1727-1773) – francuski lekarz i botanik, który odkrył hortensje w Chinach w 1767 roku. Nazwał odkryty krzew najpierw Peautia, ale potem zmienił na Hortensia. W tamtych czasach imię Hortense (Hortensja) było popularne we Francji. Nosiła je m.in. królowa Hortensja – pasierbica Napoleona I.