Kwitnie na przełomie kwietnia i maja. Fotergilla pośrednia Mount Airy pięknie pachnie. Jesienią liście przebarwiają się na czerwono i pomarańczowo.
Inne nazwy: Fotergilla Gardena Mount Airy, Fotergilla olszolistna Mount Airy, Fothergilla gardenii Mount Airy
Mount Airy to jedna z najpopularniejszych odmian fotergilli. Bardzo długo uważano ją za fotergillę olszolistną. Badania genetyczne wykonane w 2007 roku w USA potwierdziły, że jest krzyżówką. Jej rodzice to fotergilla olszolistna (Fotergilla gardenia) I Fotergilla większa (Fotergilla major).
Cechy: krzew
Wysokość: 2 m
Szerokość: 1-2 m
Fotergilla pośrednia Mount Airy ma nieregularny, naturalny pokrój. Rośnie bardzo wolno.
Kwitnienie: kwiecień – maj (IV-V)
Kwiaty: białe
Kształt kwiatów fotergilli Mount Airy przypina szczotki do czyszczenia butelek. Dlatego Amerykanie nazywają ten krzew bottlebrush (szczotka do butelek).
Kwiaty zaczynają się rozwijając tuż przed liśćmi.
Zapach: średnio mocny, przyjemny
Owoce: bez wartości ozdobnej
Liście: zielone, pięknie przebarwiające się jesienią na pomarańczowy i czerwony kolor; średniej wielkości, podobne do liści olchy
Gleba: żyzna, próchnicza, lekko wilgotna; odczyn od lekko kwaśnego do lekko zasadowego (pH 6,5-7,2)
Podlewanie: umiarkowane
Nawożenie: maj, czerwiec i ewentualnie lipiec
Fotergillę pośrednią Mount Airy nawozi się 2-3 razy w sezonie. Lubi ściółkowanie kompostem i korą.
Przesadzanie: nie ma potrzeby
Rozmnażanie: odkłady poziome, szczepienie, sadzonki zielone
Sadzenie: kwiecień – maj (IV-V) oraz sierpień – wrzesień (VIII-IX)
Fotergille rosnące w pojemnikach można sadzić cały sezon.
Stanowisko: słoneczne i półcień
Przeznaczenie: ogrody leśne, w stylu angielskim i naturalnym, kompozycje kolorystyczne, skalniaki
Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra
Cięcie: nie ma potrzeby
Choroby i szkodniki: odporna
Fotergilla pośrednia Mount Airy rośnie zdrowo, nie sprawia problemów. Jeśli choruje, to zwykle powodem jest zbyt sucha ziemia.
Warto wiedzieć
- Fotergilla pośrednia Mount Airy to odmiana wyhodowana w Arboretum Mount Airy w Cincinnati (USA). Odkrył ją Michael Dirr – słynny amerykański ogrodnik i wykładowca uniwersytecki.
- Nazwa tej odmiany pochodzi od Arboretum Mount Airy.