To paproć ogrodowa. Adiantum stopowate ma pierzaste liście osadzone na ciemnych, prawie czarnych osadkach. Jest wyjątkowo malownicza.
Inne nazwy: Adiantum pedatum, Niekropień stopowaty, Złotowłos
Pochodzenie: Ameryka Północna
Cechy: paproć
Adiantum stopowate to paproć ogrodowa. Jest średnio trudna w uprawie.
Wysokość: 50-60 cm
Kwitnienie: brak
Liście: zielone; z czarnymi lub szarymi osadkami
To wyjątkowo piękna paproć. Zielone listki ciekawie kontrastują z ciemnymi osadkami.
Rozmnażanie: podział kęp i wysiew zarodników
Sadzonki adiantum stopowatego sadzi się od marca do maja (III-V) od razu do ziemi.
Rozmnażanie z zarodników jest bardzo trudne i niepolecane w uprawie amatorskiej. Zarodniki osypują się jesienią. Mogą z nich wyrastać samosiewki.
Cięcie: tylko pojedyncze liście
Liście adiantum można wykorzystywać do bukietów i wiązanek. Liście ucina się pojedynczo lub kilka w zależności od potrzeb.
Wiosną można wycinać liście zaschnięte przed zimą, ale gdy minie ryzyko większych przymrozków. Suche liście są bowiem ochroną paproci przed mrozem. Najlepiej ich nie usuwać, by tworzyły naturalną ściółkę.
Stanowisko: półcień lub cień
Świetnie wygląda zwłaszcza w ogrodach w stylu naturalnym i leśnym.
Ziemia: żyzna, przepuszczalna, lekko wilgotna; odczyn kwaśny (pH 4,5-5,5)
Najlepsza jest ziemia do paproci albo kwaśny kompost.
Sklep Niepodlewam poleca: Podłoże do paproci
Przesadzanie: nie ma potrzeby
Podlewanie: umiarkowane
Ziemia powinna być zawsze lekko wilgotna. Lubi zraszanie i ściółkowanie korą.
Nawożenie: od maja do połowy lipca (V-VII); raz w miesiącu
Najlepsze są nawozy do paproci.
Sklep Niepodlewam poleca: Nawóz płynny do paproci Burza Liści
Odporność na mróz: dobra
Rozpoczyna wegetację wczesną wiosną. Młode liście mogą być uszkadzane przez większe przymrozki.
Choroby i szkodniki: odporna
Ciekawa odmiana adiantum stopowatego
- Imbricatum – z ciemnoszarymi osadkami
Warto wiedzieć
- Adiantum stopowate było uprawiane w Polsce już w XIX wieku, ale jako roślina doniczkowa. Wówczas nazywano je złotowłos. Pisał o nim Edmund Jankowski w książce „Kwiaty naszych mieszkań” z 1880 roku.
- W Polsce uprawia się kilka gatunków adiantum – oprócz stopowatego – lecz na parapetach i w oranżeriach. To adiantum delikatne (Adiantum tenerum) i adiantum klinowate (Adiantum raddianum).