Wyróżnia ją złocistozielony kolor. Żywotnik zachodni Maria to odmiana polska. Ma kształt stożka. Nadaje się na żywopłoty oraz sadzenia pojedynczo i w grupach.
Inne nazwy: Thuja occidentalis Maria, Tuja zachodnia Maria
Wysokość: około 1,5 m (po 10 latach)
Żywotniki zachodnie Maria rosną wolno. Mają kształt prawie idealnego, wąskiego stożka.
Szerokość: około 1 m
Liście: miękkie łuski w kolorze złocistozielonym
Najbardziej intensywne złocistozielone wybarwienie łusek żywotnik zachodni Maria ma wiosną. Pod koniec lata złocisty odcień staje się mniejszy, ale nie nigdy nie znika całkowicie. Zimą złocisty odcień jest delikatny, tylko na końcach najmłodszych gałązek. Wiosną pełne złociste wybarwienia powraca.
Złocistozielone zabarwienie sprawia, że żywotnik zachodni Maria rozświetla ogród. Ma się wrażenie że zawsze jest w nim słoneczne. Podobne wrażenie kreuje żywotnik zachodni Aurescens.
Gleba: odmiana niewybredna; toleruje odczyn od kwaśnego do lekko zasadowego (pH 5,5-7,2)
Podlewanie: umiarkowane
Żywotnik zachodni Maria korzeni się płytko. Dlatego, zwłaszcza w młodym wieku – jest narażony na wysychanie zarówno latem (podczas suszy), jak i zimą (gdy jest mroźna lecz bez śniegu).
Trzeba go podlewać podczas suszy oraz ściółkować, np. korą.
Stanowisko: słoneczne
Żywotnik zachodni Maria lubi wilgoć w powietrzu. Doskonale rośnie np. przy często podlewanych trawnikach, obok oczek wodnych, stawów, strumieni.
Przeznaczenie: pojedyncze egzemplarze oraz grupy w wyeksponowanych miejscach, wysokie szpalery, wysokie żywopłoty cięte i nieformowane
Żywotnik zachodni Maria doskonale nadaje się do kompozycji kolorystycznych z innymi roślinami, np. przebarwiających się na pomarańczowo i czerwono. Żywopłot ze złocistozielonych tuj
Maria ładnie się prezentuje na tle zielonego trawnika.
Wytrzymałość na mróz: dobra
Jeśli żywotnik zachodni Maria schnie podczas zimy, to nie z powodu mrozu lecz najczęściej braku wody w ziemi. Przed zimą korzystnie go dobrze podlać (jeżeli jesień była sucha). Przez cały rok młode żywotniki zachodnie Maria powinny mieć ściółkę, np. z kory, zrębków, szyszek.
Cięcie: kwiecień, maj, czerwiec (IV-VI)
Żywotnik zachodni Maria bardzo dobrze znosi przycinanie. Ma jednak tak ładny, regularny kształt, że najczęściej nie ma potrzeby mocnego cięcia. Dobrze znosi większe cięcie, np. od góry, czy w formowanych żywopłotach.
Większych ran po cięciu nie trzeba zabezpieczać.
Choroby i szkodniki: odmiana odporna
Podobnie jak inne żywotniki zachodnie, tuja Maria może być atakowana przez misecznika tujowca. Objawy to wypukłe tarczki na gałązkach. Następnie gałązki brązowieją i zamierają.
Warto wiedzieć
- Żywotnik zachodni Maria to odmiana polska z początku XXI wieku. Wyhodował ją Wiesław Wnuk.
- Tak jak inne żywotniki zachodnie, tuja Maria zawiera olejek eteryczny tujon. Może on powodować podrażnienia skóry, m.in. swędzące plamy. Dlatego cięcie należy wykonywać w rękawicach oraz stroju zakrywającym ramiona i nogi.
- Niebezpieczne jest zjedzenie tui. Pierwsze objawy zatrucia to m.in. wymioty, ból brzucha, biegunka. Konieczna jest wizyta u lekarza.