Ma niesamowity zapach. Trybula to warzywo, zioło i przyprawa. Nadaje się do uprawy wiosną i jesienią w ogrodzie oraz na balkonie. Jest odporna na przymrozki.
Inne nazwy: Anthriscus cerefolium, Trybula ogrodowa, Trybulka, Trybuła, Trybuła ogrodowa, Trzybula
Cechy: roślina jednoroczna
Trybula należy do rodziny selerowate. Spokrewniona jest z takimi roślinami jak: kmin, kminek, kolendra, koper ogrodowy, lubczyk, marchew, seler. Jadalne są jej liście, młode łodygi i kwiaty.
Wysokość: około 30 cm (w czasie kwitnienia do 100 cm)
Podczas kwitnienia liście są mniej smaczne, zwłaszcza w sałatkach. Nadają się jednak na przyprawę.
Liście: zielone, pachnące
Kwitnienie: czerwiec (VI)
Kwiaty trybuli są białe, drobne, zebrane w kwiatostany. Delikatnie pachną. Nadają się do jedzenia, np. dekoracji kanapek oraz sałatek.
Rozmnażanie: nasiona
Trybula zakwita, gdy dni są długie – staje się wtedy mniej smaczna. Dlatego powinna być siana, gdy dzień jest odpowiednio krótki, czyli wiosną lub jesienią, by nie zakwitła.
Trybulę sieje się od razu na miejsca stałe: wiosną (marzec – kwiecień i ewentualnie w pierwszych dniach maja) oraz późnym latem (sierpień i pierwsza połowa września).
Nasiona z roślin posianych wiosną zawiązują nasiona w lipcu (VII). Można je posiać pod koniec lata i znowu zebrać plon.
Więcej o siewie trybuli CZYTAJ TUTAJ
Zbiór: po 3-4 tygodniach od siewu, aż do kwitnienia
Trybula wschodzi już po 7-10 dniach. Jej liście są tak aromatyczne, pachnące, że wystarczy nawet jeden listek, by danie pięknie pachniało.
Liście trybuli ścina się pojedynczo lub po kilka albo wyrywa całe rośliny z korzeniami.
Zastosowanie: sałatki, dania duszone, zupy, dekoracja potraw, na kanapki
Liście trybuli mają mocny, głęboki zapach, z nutami selera, kminu, lubczyku, marchwi. Odrobina wystarczy, by danie pachniało.
Trybula ma także właściwości lecznicze. Przez wieki była używana jako lek na poprawę wzroku i apetytu. Zawiera m.in. karoten i witaminę C.
Stanowisko: słoneczne, toleruje lekkie zacienienie
Gdzie siać: warzywnik, tunel foliowy, szklarnia, donice
Trybula ma małe wymagania. Dobrze znosi chłód i przymrozki. Bardzo szybko rośnie. DOSKONALE nadaje się do uprawy w donicach na balkonie.
Ziemia: przeciętna lub żyzna; odczyn lekko kwaśny (pH 6,5-7)
Trybula nie ma specjalnych wymagań co do ziemi. Bardzo lubi dodatek kompostu.
Podlewanie: umiarkowane
Trybule tolerują tylko krótkie przesuszenie. Ma słabo rozwinięty system korzeniowy.
Ziemia powinna być lekko wilgotna, ale nie mokra.
Nawożenie: nie ma potrzeby
Trybula ma krótki okres wegetacji i małe wymagania. W uprawie amatorskiej nie trzeba jej nawozić.
Odporność na mróz: wytrzymuje przymrozki do minus 6 stopni Celsjusza
Choroby i szkodniki: bardzo odporna
Rośnie zdrowo. Nie potrzebuje żadnych oprysków.
Warto wiedzieć
- Trybulę uprawia się w Polsce od wieków. Była popularna zwłaszcza od XVII do XIX wieku. Dziś jest znana bardziej z kuchni francuskiej niż polskiej.
- Trybulę podawano przez wieki jako lek na oczy.
„Utłuc trybulę i przyłożyć na noc na skroń leczy oczy chore” – radził Jakub Kazimierz Haur w książce „Skład abo Skarbiec znakomity sekretów oekonomiej ziemiańskiej” z 1693 roku.
„Potrawa z niej oczy czyści i posila” – pisał Paweł Jan Biretowski w książce „Wiadomość ciekawa” z 1769 roku.
- Dawniej trybulę podawano również jako sałatę na apetyt. Przypisywano jej nawet moc magiczną – miała zapobiegać czarom rzucanym na bydło.