Kwitnie latem w białym kolorze. Śniedek wiechowaty to kwiat cebulowy. Nadaje się do uprawy w gruncie i donicach. Nie zimuje na zewnątrz.
Inne nazwy: Ornithogalum thyrsoides
Pochodzenie: Afryka
Wysokość: 40-60 cm
Kwitnienie: czerwiec – sierpień (VI-VIII)
Kwiaty: białe; pojedyncze
Śniedek wiechowaty ma kwiaty zebrane w kwiatostany, które rozwijają się od dołu do góry. Na każdym jest zwykle po kilkanaście kwiatów (czasem więcej).
Kwiaty śniedków wiechowatych zawsze są białe, czasem z odcieniem kremowym. Kształtem przypominają gwiazdki. Środki kwiatów są cieniowane zielenią lub czernią.
Cebule śniedków wiechowatych wydają zwykle po 3-4 kwiatostany.
Zapach: delikatny; przyjemny
Liście: zielone
Śniedek wiechowaty ma liście długie (do 30 cm). Zwykle jest ich kilka. Zamierają stopniowo po przekwitnięciu.
Zastosowanie: rabaty kwiatowe, uprawa w donicach, bukiety na specjalne okazje, np. ślub
Cięte śniedki wiechowate zachowują długo świeżość w wazonach.
Stanowisko: słoneczne
Gleba: żyzna, próchnicza, o odczynie zbliżonym do obojętnego
Śniedek bardzo lubi ściółkowanie, zwłaszcza kompostem.
Podlewanie: umiarkowane
Nawożenie: 2 tygodnie i 2 miesiące od posadzenia bulw
Najlepsze są nawozy do kwiatów cebulowych.
Przesadzanie: co roku
Śniedek wiechowaty nie zimuje w gruncie. Jego cebule wykopuje się przed zimą (we wrześniu lub październiku).
Cebule śniedków wiechowatych przechowuje się zimą w chłodnym, suchym pomieszczeniu (podobnie jak mieczyki). W gruncie sadzi się je w pierwszej połowie maja (V).
Rozmnażanie: cebule
Sadzenie: pierwsza połowa maja (V)
Uwaga! W donicach śniedki wiechowate można sadzić już w drugiej połowie kwietnia (IV). Trzyma się je w ogrzewanych pomieszczeniach i wystawia na zewnątrz po 15 maja (V).
Odporność: dobra
Śniedki wiechowate rzadko chorują, jeżeli mają odpowiednie warunki. Nie lubią ich szkodniki.
Ciekawa odmiana śniedka wiechowatego
Mount Fuji – kwiaty białe, ze środkami cieniowanymi zielenią
Ciekawostki
- Dzikie śniedki wiechowate rosną w Afryce ogromnymi łanami. Gdy wieje wiatr, ich łodygi z kwiatami pocierają się o siebie wywołując charakterystyczny szum. W polskich ogrodach nie ma tego efektu – kwiatów musiałoby być tysiące.
- W kwiaciarniach bywają śniegi wiechowate w innych kolorach niż białe. Są sztucznie barwione.
- Śniedek wiechowaty jest trujący dla koni i bydła.
- Śniedek wiechowaty został sprowadzony do Europy prawdopodobnie przed 1700 rokiem. Jednak nastarszy opis pochodzi dopiero z 1776 roku. Jego autor to Nikolaus Joseph von Jacquin (1727-1817) – holenderski botanik.
- Śniedek wiechowaty nie jest jedynym śniedkiem uprawianym w polskich ogrodach. Sadzone są także m.in. śniedek baldaszkowaty (Ornithogalum umbellatum), śniedek Saundersa (Ornithogalum saundersiae), śniedek wątpliwy (Ornithogalum dubium), śniedek zwisły (Ornithogalum nutans).
