To bardzo stara odmiana. Śliwa Piękna z Leuven ma granatowe, owalne owoce dojrzewające w sierpniu. Obficie owocuje zwłaszcza w starszym wieku. Zdrowo rośnie.
Inne nazwy: Belle de Louvain, Piękna z Louvain, Piękna z Lowanium
Pochodzenie: przed 1840 rok (Belgia)
Dojrzewanie: sierpień (VIII)
Pierwsze śliwki zbiera się od połowy sierpnia (VIII).
Owoce: średniej wielkości; owalne; skórka gładka, mocna, granatowa; miąższ zielonożółty, jędrny, lekko kamienisty, bardzo o soczysty, słodki, smaczny
Śliwka Piękna z Leuven kwitnie późno i owocuje co roku. Bardzo obficie owocują zwłaszcza stare drzewa.
Przeznaczenie: do jedzenia na surowo i suszenia
Gleba: przeciętna; odczyn zbliżony do obojętnego (pH 6,7-7,2)
Piękna z Leuven jest niewymagająca co do ziemi.
Stanowisko: słoneczne
Rośnie średnio silnie. Drzewo ma strzelistą koronę.
Odporność: bardzo dobra
Śliwka Piękna z Leuven dobrze znosi mróz. Rośnie zdrowo. Nie potrzebuje oprysków.
Podobnie jak inne śliwy, atakuje ją owocówka śliwkóweczka. Szkodnik powoduje robaczywienie śliwek.
Zapylacze: Avalon, Czar, Edda, Haganta, Herman, Jefferson, Królowa Wiktoria, Mirabelka z Nancy, Opal
Śliwka Pięna z Leuven jest także samopylna. Pyłek z kwiatka na kwiatek muszą jednak przenieść owady, m.in. pszczoły.
Ciekawostki
- Śliwa Piękna z Leuven to odmiana belgijska. Odkrył ją Baptiste van Mons (1765-1842) – słynny belgijski botanik i pomolog w Leuven (Louvain) w Belgii.
W tej samej miejscowości Baptiste van Mons znalazł gruszę Duanna Zimowa, znaną także jako Dziekanka Zimowa. Rosła w przyklasztornym ogrodzie.
- Śliwki Piękne z Leuven uprawiano w Polsce głównie na przełomie XIX i XX wieku. Obecnie to rarytas. Odmiana ta jest ciągle uprawiana m.in. w Belgii, Holandii i Wielkiej Brytanii. Tam można kupić młode drzewka.
Źródło:
- Wiedza własna
- Nederlandsche Fruitssorten, 1942 rok
- Ogrodnik Polski, 1885 rok
Na publikację rysunku śliwy Piękna z Leuven z XIX wieku zgodę udzieliła biblioteka Wageningen UR w Holandii