Nadaje się na bonsai dla początkujących. Portulakaria afra to sukulent do uprawy na parapecie. Jest łatwy w uprawie. Lubi słońce i oszczędne podlewanie.
Inne nazwy: Krzew słoniowy, Portulacaria afra
Portulakaria afra spokrewniona jest z takimi roślinami jak portulaka pospolita i portulaka wielkokwiatowa. Z wyglądu jest podobna do grubosza jajowatego (drzewko szczęścia).
Pochodzenie: Afryka
W Afryce portulakaria to ważna roślina w ekosystemie. Jest pożywieniem m.in. słoni oraz nosorożców. Zapobiega pustynnieniu.
W Polsce nadaje się tylko do uprawy w domu lub szklarni. Nie jest odporna na mróz. To świetna roślina na bonsai (także dla początkujących).
Cechy: sukulent
Uprawa jest łatwa.
Liście portulakarii afry są małe, mięsiste, magazynujące wodę, zaś pędy – powyginane (łatwo je kształtować techniką bonsai).
Wysokość: 70-100 cm
W naturalnych warunkach to małe drzewko dorastające do 4 m wysokości.
Rozmnażanie: sadzonki pędowe
Sadzonki najlepiej ukorzeniają się wiosną i latem. Wsadzić je można od razu do ziemi. Łatwo i szybko się ukoprzeniają.
Cięcie: w miarę potrzeby; nadaje się do kształtowania jako bonsai
Najczęściej potrzebuje cięcia, gdy nadmiernie się rozrośnie. Przycinanie, a także wyginanie pędów znosi bardzo dobrze. Dlatego portulakaria to znakomita roślina do nauki sztuki bonsai.
Stanowisko: słoneczne
Dobrze rośnie zarówno w mieszkaniach chłodnych, jak i przegrzewanych zimą. Lato lubi spędzać na zewnątrz, np. na słonecznym balkonie.
Ziemia: przeciętna, przepuszczalna; odczyn od kwaśnego do zasadowego (pH 5,5-7,5)
Do sadzenia używać można ziemi do kaktusów lub uniwersalnej do kwiatów.
Przesadzanie: co 2-3 lata
Podlewanie: oszczędne
Lepiej znosi przesuszenie, niż zbyt obfite podlewanie. Magazynuje wodę w liściach.
Nawożenie: maj – sierpień (V-VIII); raz w miesiącu
Polecane są nawozy do kaktusów.
Odporność na mróz: brak
Zimą toleruje spadek temperatury do 6-8 stopni Celsjusza.
Choroby i szkodniki: bardzo odporna
Jeżeli choruje, to zwykle z powodu nadmiernego podlewania. Mogą wtedy gnić korzenie i podstawa łodygi.
W Afryce, gdzie rośnie dziko, znosi susze, pożary, prażące słońce i obgryzanie przez zwierzęta (m.in. słonie i nosorożce).
Ciekawe odmiany portulakarii afry
- Aurea – liście złocistozielone
- Limpopo – liście zielone
- Variegata – liście pstre
Warto wiedzieć
- Portulakaria została odkryta pod koniec XVIII wieku. Po raz pierwszy opisał go Nikolaus Joseph-Jacquin (1727-1817) – austriacki botanik i lekarz.
- Drugi człon nazwy, czyli afra, oznacza „pochodząca z Afryki”.
- W Afryce portulakarie są pokarmem zwierząt dzikich i hodowlanych, a także ludzi. Z ich liści przyrządza się m.in. zupy. To także ludowy lek na choroby skóry.
