Wyróżnia się niebieskozielonym kolorem igieł. Modrzew amerykański Blue Sparkler to bardzo odporna odmiana. Rośnie wolno.
Inne nazwy: Larix laricina Blue Sparkler, Modrzew czerwony Blue Sparkler, Tamarack Blue Sparkler
Wysokość: około 2 m
To wolno rosnąca odmiana. W pierwszych latach ma pokrój kulisty, a w starszym – stożkowy.
Szerokość: około 1 m
Liście: miękkie igły; niebieskozielone; opadają na zimę
Latem, gdy kolorystyka jest najbardziej intensywna, ta odmiana wygląda, jakby otaczała ją niebieska poświata.
Szyszki są drobne – mają do 2 cm długości.
Gleba: przeciętna; odczyn pH 5-7,4
Ma niewielkie wymagania co do gleby.
Podlewanie: nie ma potrzeby
Stanowisko: słoneczne
Przeznaczenie: pojedyncze egzemplarze w wyeksponowanych miejscach, skalniaki, ogrody w stylu japońskim, brzegi stawów, bonsai
Wytrzymałość na mróz: doskonała
Wytrzymuje ekstremalne mrozy (do minus 46 stopni Celsjusza). W chłodnymi klimacie rośnie mniejszy niż w ciepłym.
Cięcie: marzec (III)
Nie wymaga przycinania co roku.
Choroby i szkodniki: bardzo odporny
Rośnie zdrowo. Najczęściej powodem zasychania jest brak słońca.
Ze szkodników uciążliwy może być ochojnik świerkowo-modrzewiowy.
Ciekawostki
- Odmiana Blue Sparkler jest czarcią miotłą dziko rosnącego modrzewia amerykańskiego. Odkrył ją w 1985 roku dr Sidney Waxman (1923-2004) z University of Connecticut (USA). Dr Waxman był odkrywcą i selekcjonerem wielu odmian iglaków. Szczególnie pasjonowały go sosny wejmutki. Z jego hodowli pochodzi m.in. Blue Shag. Czarcie miotły rosną zwykle bardzo wysoko, więc dr Waxman strzelał do nich… z karabinu. Następnie zestrzelone gałązki szczepił oraz rozmnażał. Nowe odmiany udostępniał szkółkarzom.
- Nazwę Blue Sparkler można przetłumaczyć (z języka angielskiego) jako Niebieski Brylant.