Kwitnie wcześnie. Krokus Tommasiniego jest odporny na mróz i mało wymagający. Kwiaty ma duże, w odcieniach fioletowym i białym.
Inne nazwy: Crocus tommasinianus, szafran Tommasiniego
Pochodzenie: Europa (m.in. Węgry, Bułgaria)
Wysokość: 7-10 cm
Krokusy Tommasiniego są nico niższe niż inne gatunki krokusów.
Kwitnienie: marzec (III) i pierwsze dni kwietnia (IV)
Kwiaty: białe, fioletowe i wielobarwne; pręciki żółte, wyjątkowo duże
Liście: ciemnozielone
Zastosowanie: skalniaki, rabaty kwiatowe, na trawnikach, do pędzenia w donicach, wiosenne dekoracje
Stanowisko: słoneczne
Gleba: żyzna, próchnicza, o odczynie zbliżonym do obojętnego (pH 7)
Podlewanie: nie ma potrzeby
Nawożenie: marzec (III) oraz gdy wypuszczą liście
Przesadzanie: co 3-4 lata; nie rzadziej niż co 10 lat
Nie przesadza się krokusów rosnących na trawnikach.
Rozmnażanie: cebulki
Sadzenie: wrzesień i pierwsze dni października (IX-X)
Odporność: bardzo dobra
Krokusy Tommasiniego to gatunek odporny na mróz. Zdrowo rośnie.
Ciekawe odmiany krokusów Tommasiniego
- Roseus – różowobiały
- Ruby Giant – fioletowy
- Whitewell Purple – fioletowy z białym środkiem
- Yalta – fioletowy
Ciekawostki
- Krokusy Tommasiniego są chętnie odwiedzane przez pszczoły i trzmiele w czasie pierwszych, wiosennych oblotów.
- Nazwa krokusa Tommasiniego upamiętnia Muzio Giuseppe Spirito de Tommasiniego (1794-1879) – botanika z Austro-Węgier.