Jego kwiaty są wielobarwne. Krokus Siebera szczególnie atrakcyjnie wygląda z profilu. To odporny gatunek. Kwitnie w marcu i kwietniu.
Inne nazwy: Crocus sieberi, szafran Siebera
Pochodzenie: Europa (m.in. Albania, Bułgaria, Grecja, Macedonia)
Dzikie krokusy Siebera rosną na górskich pastwiskach.
Wysokość: 5-10 cm
Kwitnienie: marzec – kwiecień (III-IV)
Kwiaty: wielobarwne w odcieniach żółci, bieli i fioletu; pręciki żółte, duże
Tulipany Siebera szczególnie efektownie wyglądają z profilu. Są bowiem żółte na dole i fioletowe lub białe na górze. Zwracają uwagę na rabatach!
Liście: ciemnozielone
Zastosowanie: skalniaki, rabaty kwiatowe, na trawnikach, do pędzenia w donicach, wiosenne dekoracje
Stanowisko: słoneczne
Gleba: żyzna, próchnicza, o odczynie zbliżonym do obojętnego (pH 7)
Podlewanie: nie ma potrzeby
Nawożenie: marzec (III) oraz gdy wypuszczą liście
Przesadzanie: co 3-4 lata; nie rzadziej niż co 10 lat
Nie przesadza się krokusów rosnących na trawnikach.
Rozmnażanie: cebulki
Sadzenie: wrzesień i pierwsze dni października (IX-X)
Odporność: bardzo dobra
Nie sprawia problemów. Jest odporny na mróz.
Ciekawe odmiany krokusów Siebera
- Bowles White – biały
- Violet Queen – jasnofioletowy
Ciekawostki
- Nazwa krokusa Siebera upamiętnia Franza Wilhelma Siebera (1785-1844) – czeskiego botanika.
- Krokus Siebera jest jednym z wielu gatunków sadzonych w polskich ogrodach. Inne to m.in. krokus Tommasiniego (Crocus tommasinianus), krokus uprawny (Crocus sativus), krokus wiosenny (Crocus vernus), krokus żółtokwiatowy (Crocus flavus).
