Długo kwitnie i delikatnie pachnie. Jeżówka purpurowa Magnus jest tak odporna i trwała, że nadaje nawet do sadzenia w ogrodach na dachach.
Inne nazwy: Echinacea Magnus, Echinacea purpurea Magnus, Jeżówka Magnus
Cechy: bylina
Pochodzenie: około 1990 roku (Szwecja)
Hodowca: Magnus B. Nilsson
Wysokość: około 60-100 cm
Szerokość: 40-60 cm
Kwitnienie: czerwiec-październik (VI-X)
Kwiaty: różowe
Kwiaty jeżówki purpurowej Magnus są klasyczne: różowe w ciemnym odcieniu. Zwabiają motyle i pszczoły. Płatki starszych kwiatów lekko bledną na słońcu.
Zapach: piękny, ale delikatny
Liście: ciemnozielone
Zastosowanie: rabaty kwiatowe, ogrody na dachach, ogrody w stylu naturalnym, pojedyncze egzemplarze w wyeksponowanych miejscach, na kwiat cięty i suszony, zwabianie motyli i owadów zapylających do ogrodu, uprawa w donicach np. na tarasie
Stanowisko: słoneczne
W półcieniu jeżówka purpurowa kwitnie słabiej. Nie lubi cienia.
Ziemia: przeciętna lub żyzna, o odczynie od lekko kwaśnego do zasadowego (pH 6-8)
Jeżówka purpurowa Magnus jest tolerancyjna co do ziemi.
Podlewanie: umiarkowane
Jeżówka purpurowa Magnus ma silny system korzeniowy. Nie szkodzi jej okresowe przesuszenie. Potrafi konkurować o wodę z innymi roślinami, w tym ekspansywnymi.
Jej wytrzymałość na przesuszenie sprawia, że jest nadaje się nawet do uprawy na dachach oraz do w pojemnikach.
Nawożenie: maj-lipiec (V-VII)
Jeżówka purpurowa Magnus nie wymaga obfitego nawożenia. Dobrze znosi także jego brak, ale kwiaty są wtedy mniejsze.
Jeżówkę purpurową Magnus wystarczy zasilić raz na 3-4 tygodnie. Można użyć dowolnego nawozu do roślin kwitnących albo rozcieńczonej gnojówki, np. z obornika krowiego.
Przesadzanie: co 2-4 lata
Długo nieprzesadzane jeżówki purpurowe zanikają. Jeżówka purpurowa Magnus to bardziej trwała odmiana. Potrafi się też rozsiewać sama lecz nie jest ekspansywna.
Rozmnażanie: podział kęp, nasiona
Sadzenie: kwiecień-maj (IV-V) lub sierpień-wrzesień (VII-IX)
Lepszy do sadzenia jeżówek jest termin wiosenny.
Odporność na mróz: bardzo dobra
Jeżówka purpurowa Magnus została wyhodowana w Szwecji. Jest uważana za jedną z najbardziej odpornych na mróz.
Choroby i szkodniki: odmiana odporna
Jeżeli jeżówka purpurowa Magnus choruje, to najczęściej z powodu cienia lub zbyt mokrej gleby (deszczowe lato, nadmierne podlewanie, podmokła ziemia). Jest wtedy atakowana przez choroby grzybowe.
Ciekawostki
- Jeżówkę purpurową Magnus wyhodował Magnus B. Nilsson (1906-2011) – znany ogrodnik w Szwecji. Miał wtedy prawie 100 lat. Jeżówka Magnus przyniosła mu międzynarodową sławę. Nazwa Magnus pochodzi od jego imienia.
- Jeżówka purpurowa Magnus jest bardziej trwała i odporna na mróz od innych jeżówek. To jedna z najpopularniejszych odmian na świecie. Otrzymała wiele nagród ogrodniczych.
- Jeżówki purpurowe mają właściwości lecznicze. Stosuje się je np. przy przeziębieniach.
