Ma pyszne, pachnące owoce. Grusza Kolmarka to stara odmiana wyhodowana w przykościelnym ogrodzie. Ma niewielkie wymagania.
Inne nazwy: Argenson, Beza, Colmar Gris, Colmar Preul, Die Regentin, Impératrice, Passe Colmar, Passe-Colmar Epineux, Passe-Colmar Superfin, Pasówka Kolmarka, Regentka
Pochodzenie: przed 1758 rokiem (Belgia)
Dojrzewanie: grudzień-marzec (XII-III)
Gruszki Kolmarka zbiera się w październiku (X). Do jedzenia nadają się po odleżeniu w chłodzie.
Owoce: średniej wielkości (długość około 8 cm); skórka gruba, żółtozielona z licznymi rdzawymi cętkami i plamkami; szeroki, masywny kształt; miąższ żółtobiały, soczysty, masłowaty, delikatny, lekko korzenny, z ziarnami jak drobny cukier; pachnące
Z wyglądu gruszki Kolmarki są… brzydkie. Ich smak jest jednak wspaniały.
Przeznaczenie: owoce deserowe, doskonałe do jedzenia na surowo, a także do ciast
Gleba: przeciętna, ale nie może być za sucha; idealny jest odczyn lekko kwaśny (pH 6,2-6,7)
Grusza Kolmarka nie jest wymagająca co do ziemi.
Stanowisko: słoneczne
Najlepsze są stanowiska osłonięte od wiatru z wystawą na południe.
Odporność: dobra na mróz, średnia na choroby grzybowe
W deszczowe lata grusza Kolmarka może być atakowana przez parcha. Aby ograniczyć rozmnażanie grzyba, trzeba jesienią wygrabiać liście i usuwać poza ogród.
Zapylacze: Bonkreta Williamsa, Kongresówka, Lipcówka Kolorowa, Napoleonka, Patawinka, Wienneńska
Ciekawostki
- Gruszę Kolmarka wyhodował ksiądz Nicolas Hardenpont (1705-1774) w Belgii. Przez około 30 lat krzyżował drzewa owocowe. Bardzo interesowały go grusze Bera, wówczas rarytas. Krzyżował najlepsze odmiany o najsmaczniejszych owocach, jakie były znane w XVIII wieku.
- Ksiądz Hardenpont wyhodował co najmniej kilkanaście odmian grusz. Najsłynniejsze z nich to grusza Kolmarka oraz grusza Hardenpont Zimowa.
- W Polsce grusza Kolmarka była bardzo ceniona na przełomie XIX i XX wieku. Sadzono ją m.in. w okolicach Przemyśla. Obecnie trudno kupić młode drzewko. Spotkana jest m.in. w Belgii i Francji.
O innych starych odmianach grusz CZYTAJ TUTAJ
Źródło:
- Wiedza własna
- „Dwupostaciowość gruszek”, Edward Janczewski, 1899 rok
- „Deutsche Pomologie”, Wilchelm Lauche, 1882-1883 rok
- „Tradycyjne sadownictwo na terenie Pogórza Przemyskiego, Grzegorz Poznański, 2014 rok
- „Ogrodnik Polski”, 1885 rok
Publikacja ryciny gruszy Kolmarka z XIX wieku za zgodą biblioteki Wageningen UR w Holandii
