Ma kolorowe kwiaty jak grzebień koguta lub wiecha. Celozja srebrzysta kwitnie od czerwca do mrozów. Nadaje się do uprawy w gruncie i donicach.
Inne nazwy: Celosia argentea, Celozja, Grzebionatka, Kita, Kita grzebieniasta, Koguci grzebień
Pochodzenie: Azja
Cechy: bylina, ale w polskim klimacie uprawiana jako roślina jednoroczna
Celozja srebrzysta należy do rodziny szarłatowatych. Jest spokrewniona z takim roślinami, jak szarłat wyniosły i szarłat zwisły.
Wysokość: 20-60 cm
Szerokość: 10-30 cm
Kwitnienie: od czerwca (VII) do mrozów
Kwiaty: białe, kremowe, żółte, różowe, fioletowe, czerwone, pomarańczowe
Celozja srebrzysta ma wiele odmian. Wszystkie mają kwiaty zebrane w okazałe kwiatostany w kształcie albo grzebienia koguta, albo wiechy.
Zapach: niewyczuwalny
Liście: zielone, rzadziej czerwono-zielone
Zastosowanie: rabaty kwiatowe, skrzynki i donice na balkonie oraz tarasie, kwiat cięty, suszone bukiety
Kwiaty celozji bardzo długo kwitną. Zwracają uwagę mocnymi kolorami oraz ciekawymi kształtami kwiatostanów.
Stanowisko: słoneczne
Gleba: żyzna, najlepiej z dużym dodatkiem kompostu; odczyn zbliżony do obojętnego (pH 6-7,5)
Podlewanie: umiarkowane
Celozje srebrzyste lubią być często podlewane, ale małymi dawkami. Na przesuszenie szybko reagują więdnięciem liści.
W ogrodzie celozja dobrze reaguje na nawadnianie kropelkowe. Do donic i skrzynek zaś warto dodać przed sadzeniem hydrożel, który magazynuje wodę i oddaje ją, gdy ziemia staje się sucha.
Nawożenie: co 1-2 tygodnie
Celozje zaczyna się nawozić po 2 tygodniach od posadzenia na miejsce stałe. Najlepsze są nawozy do roślin kwitnących (zawierają mniej azotu, a więcej fosforu i potasu).
Rozmnażanie: nasiona
Celozję srebrzystą rozmnaża się z rozsady. Nasiona sieje się w marcu i kwietniu (III-IV) do skrzynek w ogrzewanym pomieszczeniu.
Gdy siewki mają po 2-3 liście właściwe, pikuje się je do większych skrzynek lub doniczek. Na zewnątrz celozje można sadzić po 15 maja, gdy minie największe ryzyko przymrozków.
Cięcie: nie ma potrzeby
Wytrzymałość na mróz: brak
Choroby i szkodniki: odporna
Celozja srebrzysta rzadko choruje. Powodem jest zwykle nadmiar lub brak wody.
Ciekawe odmiany celozji srebrzystej
- Cramers Burgundy – bordowoczerwona; grzebieniasta
- Intenze – fioletowa; wiechowata
- Kimono Yellow – żółta; wiechowata
Warto wiedzieć
- Celozje srebrzyste są uprawiane w Polsce prawdopodobnie od XVIII wieku. Wtedy znano tylko odmiany o kwiatostanach grzebieniastych, jak koguci grzebień.
„Kolor pospolicie bywa czerwony, czasem żółty, biały lub upstrzony” – napisał ks. Krzysztof Kluk w „Dykcyonarzu Roślinnym” wydanym w 1811 roku. W tym dziele zachował się dokładny opis celozji srebrzystej.
Na przełomie XVIII i XIX wieku celozję znano pod nazwami kita, kita grzebieniasta oraz celosia i Amaranthus cristatus.
„Można używać tej nizkiej rośliny z wielkim skutkiem, lecz musi ona wpierw bujnie rozrosnąć się w inspekcie, a dopiero około sierpnia już prawie kwitnącą, przenieść można na miejsce przeznaczenia” – radził „Ogrodnik Polski” z 1884 roku.
- W krajach azjatyckich i afrykańskich celozja srebrzysta jest używana jako warzywo. Odmiany ozdobne nie nadają się do jedzenia.