Ma liście wąskie i małe. Bukszpan wieczniezielony Angustifolia to świetna odmiana na obwódki. Jest odporny na mróz i choroby.
Cechy: krzew zimozielony
Inne nazwy: bukszpan wąskolistny Angustifolia, bukszpan zwyczajny Angustifolia, Buxpan Angustifolia, Buxus sempervirens Angustifolia, Buxus sempervirens Longifolia, gryszpan Angustifolia
Wysokość: 2 m
Szerokość: 1 m
Bukszpan wieczniezielony Angustifolia rośnie bardzo wolno. Aby osiągnąć 1 m wysokości, potrzebuje co najmniej 10 lat.
Wymiary bukszpanu Angustifolia łatwo regulować cięciem. Znosi je świetnie. Dzięki cięciu lepiej się rozkrzewia.
Kwitnienie: kwiecień-czerwiec (IV-VI)
Kwitną jedynie starsze bukszpany, które mają co najmniej 10 lat.
Kwiaty: żółte, drobne
Bukszpan wieczniezielony Angustifolia ma kwiaty niepozorne. Nie są dekoracyjne.
Zapach: niewyczuwalny
Owoce: bez wartości zdobnej
Liście: zielone
Bukszpan wieczniezielony Angustifolia ma charakterystyczne liście. Są wydłużone i mniejsze w porównaniu do innych bukszpanów.
Jeśli bukszpany Angustifolia są systematycznie cięte, liście tworzą piękne, zielone kobierce.
Zastosowanie: niskie żywopłoty, obwódki, uprawa w donicach
Bukszpan wieczniezielony Angustifolia szczególnie nadaje się na obwódki. Jego długie liście tworzą piękne tło dla kwiatów.
Pomysły na bukszpanowe obwódki CZYTAJ TUTAJ
Stanowisko: słoneczne, półcień, cień
Bukszpan wieczniezielony Angustifolia jest niewybredny co do stanowiska. Jednak najlepiej rośnie w miejscach słonecznych.
Gleba: przeciętna; odczyn od lekko kwaśnego do lekko zasadowego (pH 6,5-7,5)
Bukszpan wieczniezielony Angustifolia jest tolerancyjny co do ziemi. Nie lubi gleby podmokłej oraz zbyt kwaśnej.
Podlewanie: umiarkowane
Bukszpan wieczniezielony Angustifolia lubi podlewanie, ale nie znosi mieć zbyt mokro.
Nawożenie: kwiecień – lipiec (IV-VII)
Bukszpan wieczniezielony Angustifolia nie potrzebuje obfitego nawożenia. Wystarczą 1-2 dawki nawozu do krzewów ozdobnych z liści (zawierają większą dawkę azotu) według dawki na opakowaniu.
Ostatnie nawożenie musi być zrobione najpóźniej do końca lipca (VII). Zbyt późne nawożenie powoduje przemarzanie bukszpanów zimą.
Rozmnażanie: sadzonki zdrewniałe
Najłatwiej bukszpany rozmnaża się z sadzonek, które mają tak zwane piętki. Można je ukorzeniać w gruncie albo skrzynkach. Sadzonki bukszpanów najlepiej ukorzeniają się w maju i czerwcu (V-VI) .
Cięcie: marzec – wrzesień (III-IX)
Bukszpan wieczniezielony Angustifolia doskonale znosi mocne cięcie. Cięcie najlepiej wykonać 3 razy w sezonie:
- Pierwsze cięcie – w marcu (III). Nożycami ścina się wierzchołki pędów bukszpanów. Wraz z nimi likwiduje się groźnego szkodnika – miodówkę bukszpanową.
Więcej o zwalczaniu miodówki bukszpanowej CZYTAJ TUTAJ
- Drugie cięcie – w czerwcu (VI). W tym okresie bukszpan ma dużo młodych przyrostów, które nieregularnie rosną. Bukszpany strzyże się nożycami według wybranego kształtu.
- Trzecie cięcie – na przełomie sierpnia i września (VIII-IX). Wystarczy lekko poprawić kształt bukszpanów.
Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra
Bukszpan wieczniezielony Angustifolia schnie zimą częściej z braku wody, niż z powodu dużego mrozu. Dlatego przed zimą należy bukszpany podlać oraz ściółkować, np. korą. Ściółka zapobiega wysychaniu gleby zimą.
Choroby i szkodniki: odporny
Bukszpan wieczniezielony Angustifolia rzadko choruje. Najgroźniejszym jego szkodnikiem jest miodówka bukszpanowa.